 |
Voor vertrek |
 |
De ervaren reizigster |
Tja, ik weet eigenlijk niet waar ik deze blog mee moet beginnen... Met de fijne vakantie in Nederland, met de rare terugreis waarbij je eigenlijk aan een grote ramp ontsnapt bent of met alle rariteiten die weer voor je voeten rollen zodra je weer hier thuis bent. Ik weet het werkelijk niet. Alles lijkt zo banaal als je alle berichten lees op krantensites, Facebook enz. over al die levens die verwoest zijn. De levens van de slachtoffers maar zeker ook van de nabestaanden. En dan te bedenken dat wij een klein uurtje eerder over hetzelfde gebied gevlogen hebben. Je moet er maar niet te lang bij stilstaan, want dan word je gek, maar toch.
 |
En nog redelijk fris en fruitig bij aankomst |
 |
En natuurlijk gelijk jolig met Prisca |
En dan voelt het raar om een vrolijk gezellig berichtje te schrijven over de vakantie, terwijl het wel heerlijk was om iedereen te zien! De kinderen hebben overal en nergens gelogeerd en het was af en toe een grote puzzel om het allemaal te laten passen, maar ze hebben er echt van genoten. De heren zijn nog vier dagen naar school geweest, waar ze volgens mij als helden ontvangen werden, wat ook heel leuk was om te zien. We hadden vooraf wat filmpjes gemaakt op en rondom school hier die ze aan hun klas konden laten zien en wat cadeautjes meegenomen, dus dat was ook leuk binnenkomen natuurlijk. Ik zal de filmpjes er nog bij doen, maar zijn natuurlijk min of meer hetzelfde voor beide heren.
 |
Coole dudes! |

Tijn speelde weer als vanouds met Luuk en Roemer, terwijl Milan met de vier gevleugelde vrienden weer een logeerpartij en feestje had bij Duco in Lochem. Met voor ons weer een fantastische barbecue bij het ophalen. Thirza was gelijk weer dikke vriendinnen met haar nichtje Feline en sliep de eerste vier nachten na aankomst in vier verschillende huizen!
 |
Gourmetten bij oma en bijknuffelen met de neven. |
Tijn was ook weer een goede hulp voor Lianne bij de paarden en als hij haar 's avonds rond een uur of zeven het erf op zag komen om haar rondje te maken, dan vloog hij naar buiten om te helpen. Lekker privé aandacht, wat keuvelen en volgens mij honderduit vragen stellen. Milan had meer interesse in een potje voetbal of de skelter, terwijl Thirza de skelter (skeleton noemde ze hem) ook erg leuk vond.


Op mijn verjaardag zijn we nog een dagje naar Amsterdam geweest. Eerst ouderwets Hollands in de file, maar dan uiteindelijk toch een stukje onvervalst cultuur snuiven in het Rijksmuseum. Zoals we al wel verwachtten was dat eigenlijk wat te hoog gegrepen voor onze kinderen. Het is te leuk om rond te rennen, op de verhoginkjes te gaan staan waar stukken op tentoongesteld worden en om languit op de banken te gaan liggen... Oh, en iedereen moet natuurlijk afzonderlijk continu naar de wc... De suppoosten hebben ons nog net niet met luid applaus uitgeleide gedaan, maar hebben ongetwijfeld een zucht van verlichting geslagen.


Daarna nog wat rondlopen in de stad en even bijkomen met een kopje koffie danwel ijsje/hamburger om langzaam door te lopen naar de Dam. Daar is het ook leuk rondlopen met alle straatartiesten en, niet te vermijden, de duiven op de Dam. En tot slot van de dag pannenkoeken eten in Leiderdorp.
Verder natuurlijk etentjes her en der, een bezoekje aan Tiengemeten op denk ik precies de meest regenachtige dag van onze vakantie, bezoekjes aan de oude Maas, speelafspraakjes en nog veel meer. Het afscheid viel niet mee na drie gezellige weken al schakelde iedereen ook wel weer snel over naar het dagelijkse leven hier. En na wat gebroken nachten hadden we de jetlag ook weer redelijk snel onder controle.

De eerste week weer in Australie had overigens nog genoeg verrassingen voor ons in petto, maar daarover meer in het volgende bericht!