Klussen

Ook leuk dat het statisch is! Ik denk dat
ik over een jaar nog overal
piepschuim ga aantreffen...

De afgelopen dagen heb ik lopen klussen in het huis. Dinsdag kwam er weer een lading meubels, dus er stonden overal dozen. Ze zouden overigens weer tussen 7 en 9 uur komen, dus ik zag me al voor niks heel vroeg opstaan met drie kinderen omdat ze vast weer na negenen zouden komen. Maar het is altijd het een of het ander, want die lui belden om 6.45 op dat ze al voor de deur stonden! Haast, haast dus. Voordeel  was dat we daardoor een lange dag hadden. Al gauw lag het huis bezaaid met piepschuimkorreltjes want alles was bijzonder goed ingepakt met heeel veel tape en karton en dus piepschuimplaten. Tijn en Thirza vonden dat wel leuk om weer te verkruimelen (ze waren jaloers op de Hollandse sneeuw denk ik!).

De verpakkingsberg na 1 dag!

Ook al ging het langzaam (het was gelukkig wel een bewolkte dag, dus niet zo heel erg heet), we zijn toch best aardig gevorderd en Milan vindt het leuk om te helpen met schroeven. Voorwaarde was wel dat zijn bed uiteraard prioriteit had, dus daar hebben we een aardige start mee gemaakt. Zijn fanatisme heeft wel geholpen, want sommigen dingen moet je eigenlijk wel samen doen. Overtuiging geeft echter kracht, dus met zijn spierballen erbij ging het best goed. Tussendoor nog even gezwommen, want anders was het wat te veel werken voor hen op één dag.

Jongens en gereedschap: altijd goed

Op woensdag zijn we even naar de bank geweest voor wat regelzaken en toen weer door naar het huis want er zouden wederom spullen geleverd worden. Van andere Van Oord-ers die weer terug naar Nederland zijn, waren er nog wat dingen over die we wel konden gebruiken. Ondere andere een wasmachine, tuinset, tijdelijke eetkamerstoelen (van onze eigen meubels komen die later), een hoop losse troepjes die ik nog moet bekijken en een koelkast. Die laatste leek overigens meer op een inloopkast zo groot! Denk aan zo'n glimmende Amerikaanse joekel met dubbele deur en een tap voor ijsklontjes en koud water. Nog maar eens kijken of we daar weer een wateraansluiting voor hebben. Milan jubelde toen hij dat tapje zag: "Kijk, we hebben ook iets waar je warme chocolademelk uit kunt krijgen!" Ha, ha, hij heeft de koffiemachine van gemeente Ambacht nog in zijn hoofd, daar haalden ze dat elke keer uit de automaat toen we daar moesten zijn voor alle documenten.

Milan was wel onzettend dwars die dag. Ik wilde eerst de koelkast schoonmaken, is toch wat vies na opslag, maar daar wilde hij niets van weten. Zijn bed moest en zou af! Vervolgens moesten Tijn en Thirza het continu ontgelden en elke verdere tegenslag of vertraging leidde tot woede-aanvallen. We zijn wel weer een stuk verder gekomen tussen neus en lippen door, maar nog niet af. Tijn en Thirza werden moe en hebben de matras alvast uitgetest. Aan het einde van de dag was ik wel moe en het zat.

's Avonds zijn we uit eten gegaan in een leuk restaurant. Alles is hier erg kindvriendelijk, werkelijk overal is er een kinderhoekje: bij de autodealer, de bank en waar we ook komen. In het restaurant kregen ze elk een tasje met kleurplaat, waskrijtjes, stickers, puzzeltjes enz. Ze vonden het haast jammer dat ze even moesten stoppen toen het eten kwam! En Tijn had zelfs de Engelse woordzoeker af, waar hij heel trots op was. Overal heb je ook wel kindermenu's die vaak niet meer kosten dan $10,- (zo'n 8 euro) en dat is dan hoofdmenu en toetje, dus dat is wel te doen. De pizza voor hen schoof lekker naar binnen en toe hadden ze ijs met aardbeien. Wel bizar in januari! Het gebouw waar we zaten is ook heel mooi en je hebt er een hotel, restaurant, pub/bar en buitenterras waar mensen tot 's avonds laat buiten zitten. Erg gezellig!

De open keuken met vuur was ook erg interessant.