Zomervakantie!

Na een paar dagen van shoppen voor het huis was het dinsdag tijd om even te gaan genieten van de omgeving en het feit dat de jongens nu in feite zomervakantie hebben. Arjen was aan het werk, dus voor ons bleef de ondankbare taak over om het geld te gaan uitgeven. Het appartement ligt pal aan de Brisbane rivier en daar vaart de CityCat, een soort ferry die diverse aanlegplaatsen heeft. We kochten een GoCard waarmee je voordeliger kunt reizen en varen maar!

Dé schoenen

De eerste halte was het centrum waar we uitstapten om nieuwe zomerschoenen te kopen voor Milan en Thirza. Bij Myer, een soort V&D, waren nog wel wat uitverkoopjes en voor Milan waren wat nieuwe sandalen zo gevonden (er was ook niet zo veel keus meer…). Voor Thirza waren de meningen wat verdeeld. Zelf vond ze schoenen die wij niet vonden misstaan als regelrechte trouwschoenen, dus voor Milan en Tijn was dat lachen, gieren, brullen door die winkel: “Met wie ga je trouwen Thirza?” Thirza deed alsof we gek waren, de schoenen gingen aan en ze was vastbesloten ze niet meer uit te doen. Milan vond andere schoenen voor haar, zuurstokroze met bloemetjes (als het om zijn zus gaat, kan het niet meisjesachtig genoeg zijn), maar die hadden hele dunne bandjes die nauwelijks verstelbaar waren, dus daarover moest ik met Milan in gevecht. Zelf had ik wat meer degelijke sandaaltjes gevonden, maar die staken uiteraard bijzonder mager af bij de trouwschoenen en werden door Thirza resoluut afgekeurd. Conclusie: mevrouw ging naar huis met twee paar schoenen en Milan moest de roze sandalen achterlaten, maar kon wel verder op zijn eigen stoere stappers. Overigens laat ik in dit verhaal nog weg dat er uiteraard gerend werd door de winkel, achter de kassa gekropen werd, gegild, gehuild, geduwd, rekjes leeggehaald enz. enz. Het gebruikelijke werk kortom. Dankzij de airco viel het dit keer nog mee met het gutsende zweet onder de oksels…

Maskers maken

Vervolgens weer op de ferry en aan de overkant eruit om South Bank Parklands met een bezoek te vereren. Hier is in 1988 de Wereldtentoonstelling gehouden wat een mooi promenade heeft opgeleverd met allerlei musea, theaters, concertgebouwen etc., maar ook een mooi stadsstrand. Omdat het zo warm was, zijn we maar naar het strandje gegaan, wat echt superleuk leuk was. Mooi aangelegd, goed onderhouden, afgescheiden gedeeltes met ondiep en diep water, toezicht en lekker warm water. Het was echt genieten en echt zomervakantiegevoel. Tijn en Milan doken als dolfijnen in het water en ook Thirza vond het heerlijk in het water. Daarna nog lekker spelen in het zand, rondjes rennen op het grasheuveltje en tot slot nog even razen in de speeltuin voor we weer op de ferry stapten terug naar het appartement. Door het zwemmen waren ze allemaal moe en was het vervolgens gauw bedtijd.

Lunch!

Op woensdag hadden we de smaak te pakken en namen we weer de CityCat, dit keer rechtstreeks naar Parklands. Op advies van de makelaar die Arjen geholpen had met het zoeken naar huizen en die me nog een keer mee gaat nemen shoppen, zijn we naar de Gallery of Modern Art gegaan. Daar was een speciale soort tentoonstelling voor kinderen. Het was wel even lopen, maar onderweg was er genoeg te zien. Dit gebied is wel ontzettend leuk met allerlei activiteiten en heel veel musea zijn daar volgens mij gewoon gratis. De Gallery in ieder geval wel en de jongens hebben met dozen geknutseld, zijn voor een soort schermpje op de foto geweest als waren ze in Kazachstan en hebben maskers geknutseld. Allemaal erg leuk. We moeten er nog maar eens teruggaan, want er was ook een museum met volgens mij een dinosaurus tentoonstelling, dus dat is echt wat voor Tijn. Op een terrasje wat gegeten en toen moesten we toch echt wel naar het strandje.

Kijk Jacky, ze hebben hier alles :-) 

Lekker even afkoelen en Milan combineert de Hollandse winter met de Australische zomer door sneeuwballen van zand te maken volgens een zeer doordacht procedé. Dinsdag had hij dat ook al gedaan en toen had ik gezegd dat die zandbal niet mee mocht op de ferry. Dit keer was hij echter vastbesloten dat de bal mee moest en werd hij zorgvuldig in de buggy gelegd terwijl de speeltuin nog even aangedaan werd. Het leed was echter niet te overzien toen ik per ongeluk de tas op de bal legde terwijl ik wat drinken voor Tijn wilde pakken. Diep beledigd was hij dat ik zo dom was geweest en hij heeft eerst 10 minuten staan te mokken om het verlies van zijn perfecte bal om vervolgens weer helemaal terug te lopen naar het strandje voor een nieuwe bal. In de tussentijd zag ik drie ferries komen en gaan en werd het later en later. Uiteindelijk waren we dus pas om 18 uur thuis en was iedereen moe van de leuke maar wel lange dag.

Een gezellig onderonsje

Lekker knutselen

Oh ja, we zijn nu allemaal wel over de jetleg heen. Was het de eerste nacht nog ergens tussen 2 en 3 uur, elke volgende dag werd het een uurtje later. We zijn nog steeds wel bijtijds wakker, maar dat komt meer doordat het zo vroeg licht wordt hier, zo rond 5 uur. Je merkt dat het leven in het algemeen hierdoor vroeg start, we zien al vroeg verkeer, kano’s in het water, enz. ’s Avonds ligt iedereen bijtijds in bed, waarschijnlijk ook omdat het rond 19 uur ook weer donker wordt.

De perfecte zandbal...

Trots poseren met zijn robot

Vanaf het balkon zien we op het plaatsje beneden
ons constant hagedissen

Verder horen jullie volgens mij over de bosbranden in Australië. Het is hier ook wel groot in het nieuws, al gaat het tegelijkertijd ook veel langs me heen omdat we nog niet zo ingespeeld zijn op het lokale journaal en zelf eigenlijk nog geen tv kijken.

Het lukt overigens nog niet zo goed om de foto's netjes op hun plaats in de juiste volgorde te krijgen. Dus soms geef ik de moed maar op en staat het allemaal wat door elkaar. Het zij zo!