Cavalia en een heerlijk weekend

Terwijl het in Nederland maar geen lente lijkt te kunnen worden, is hier de zomer weer terug! Het was heerlijk weer de afgelopen week, en we hebben genoten van het donderdagmiddag park en het lekker buiten zijn. Maar eerst nog even wat schoolverslagen.

We hebben soms bijzondere kost-
gangers in onze tuin!

Tijn heeft inmiddels zijn plekje echt wel gevonden in de klas. Hij wordt verzorgd door de dames, zelfs door een paar uit een andere klas. In de pauzes vind hij het soms nog lastig om zelf op een groepje af te stappen, maar ze halen hem er regelmatig ook zelf wel bij. Hij is trots op alle dingen die hij leert. Waar hij in het begin nog boos werd op mij als ik tijdens het huiswerk maken probeerde uit te leggen hoe je een letter precies schrijft, is hij het nu aan mij aan het voordoen en zie ik hem elke dag groeien door alle groep 3 kennis die in zijn hoofd gepompt wordt. Als het bij Tijn eenmaal goed is, dan is het ook goed, en gaat hij gewoon lekker mee.

Thirza vindt het wel leuk in de zandbak op school

"The oval" op school: een groot grasveld waar Milan
graag gaat voetballen.

Milan heeft ook zijn plek wel gevonden, maar je merkt dat het hem meer stoort dat hij natuurlijk nog steeds niet alles kan volgen. Hij is een streber en wil alles (goed) kunnen. Hoe sacherijnig hij 's ochtends ook kan zijn en hoe boos je soms op hem moet worden omdat hij dan treuzelt, niet luistert of vervelend doet, eenmaal op school is alles weer vergeven en vergeten en krijg ik driedubbele knuffels en wil hij het liefst dat ik bij hem in de klas blijf. Even vasthouden aan de zekerheid. Soms kan dat wel even als er leesgroepjes zijn, maar ook niet altijd en dan word ik tot het allerlaatste zicht uitgezwaaid. Zo heeft elk kind zijn eigen fases waarin het makkelijk of moeilijk gaat.

Broer en zus aan het klussen met een vlieger op het tuinpad

Afgelopen vrijdag ben ik even bij de lessen van de ESL (English Second Language) teacher gebleven. Die neemt ze elke week een half uurtje apart, en soms nog wel eens door een collega van haar. Ze oefent tellen, dagen van de week, maanden van het jaar, bv. fruitsoorten, lichaamsdelen en bij Milan ook het maken van eenvoudige zinnetjes zoals "she is brushing her hair" of "he is playing with his train". Aan de hand van een plaatje moet hij dan de zin erbij maken. Ze was wel erg tevreden over ze en ik zag bij Milan in de kantlijn wel opmerkingen staan over dat hij het snel oppikt en een goede leerling is. Zinnen maken is, zeker voor Tijn, echter nog echt moeilijk, maar hun woordenschat (vooral dus zelfstandige naamwoorden) is echt enorm gegroeid. Dus ook al lijkt het alsof ze nog geen Engels kunnen spreken, ze weten al echt heel veel.

Cappuccino en babyccino (wel de melk en het schuim, niet
de koffie, plus een marshmellow!)

Al duizelt mijn hoofd soms ook van alle tips die we krijgen over wat we thuis kunnen oefenen. Hier in Australië werken ze ook met vellen vol "sight words". Dat zijn gekleurde vellen met elk 12 woorden erop (in totaal geloof ik 250 woorden), die bij elkaar 65% van de woorden vormen die je in de meeste teksten vindt. De eerste, golden, woorden zijn bv.: a, and, be I, in, is, it, of, that, the, to en was. Deze woorden moeten ze dusdanig leren dat ze die eigenlijk zonder spellen kunnen lezen. Automatiseren dus zoals ze in Nederland zouden zeggen. Vertalen is alleen wel lastig soms met deze woorden, een woord als "to" en "of" heeft heel veel betekenissen. Maar goed, zo werken we gestaag door! Tijn geniet in ieder geval nog steeds van zijn Reading Eggs: hij heeft al 51 lessen gedaan, en elke les bestaat soms wel uit 10 onderdelen!

V.l.n.r. Vicky, Jesslyn, Audrey, ik en Hana

Nu weer even terug naar het plezier: vrijdag ben ik de andere vrouwen van de collega's van Arjen naar de show "Cavalia" geweest. Een combinatie van paarden en acrobatiek, van de makers van Cirque du Soleil. Nou ben ik eigenlijk niet eens zo'n paardenfan (sorry Dammes), maar als je eenmaal in de show zit, is het toch wel heel erg mooi. De livemuziek en de mooie achtergronden die telkens geprojecteerd werden gaven het ook wel wat extra's en maakten het een mooie avond. Het grappige is wel dat het eigenlijk alsnog een heel divers gezelschap is, ook al zijn het (vrijwel) allemaal partners van Nederlanders. Hana komt uit Jordanië, Jesslyn uit Singapore, Vicky uit de UK en alleen Audrey is ook uit Nederland.

De Cavalia tent

Hoe bedoel je, in scene gezet?

Verder hebben we ontdekt dat hier op een zender 's ochtends om 08.00 uur het Nederlandse journaal van de avond ervoor wordt uitgezonden. Vlak voor het nieuws uit Macedonië, dus jullie zien wel hoe hoog we hier in de pikorde staan! Maar goed, dat nemen we nu telkens op, zodat we toch een beetje op de hoogte blijven van het nieuws in Nederland en ook wat van de rest van de wereld. Het is toch lastig om het Australische nieuws te volgen, op de ene of andere manier hebben we daar nog weinig fut voor..

We hebben trouwens ook onze eerste "vakantie" gepland! We werden uitgenodigd door het clubje van Tijns klas (waar we op donderdag altijd mee naar het park gaan) om mee te gaan voor een weekendje weg in de paasvakantie. We gaan nu dus de week na Pasen naar de Queen Mary Falls, zo'n 2,5 uur rijden ten zuidwesten van Brisbane. Sommigen kamperen en wij hebben een cabin gehuurd. Volgens mij zitten we (voor Nederlandse begrippen dan!) in de middle of nowhere, want er stond op de site al dat televisies en telefoons er geen ontvangst hebben. We gaan met ongeveer 6 a 7 gezinnen, dus het wordt vast gezellig. Het is echt een ontzettend aardige groep mensen en we boffen echt dat we zo binnengehaald worden en mee mogen. Ik heb al wel van andere expats begrepen dat dat echt niet zo vanzelfsprekend is!

De achterstandswijk van Cleveland..

Zaterdagmiddag zijn we nog even naar het strandje geweest toen Arjen thuis was uit het werk. Het was heerlijk weer en het water is dan ook helemaal niet koud (zelfs ik ben zo door, en dat zegt wat!). Het was genieten daar en het geeft direct een vakantiegevoel. Na afloop zijn we nog maar even naar onze favoriete pizzeria geweest (de 1 meter pizzeria). We zijn in de tussentijd al bij andere restaurantjes geweest, maar niets haalt het toch bij deze. We werden weer met gejuich ontvangen, Tijn gaat zelf even een pleistertje halen bij zijn lievelingsserveerster voor zijn knie, terwijl zij in de gaten heeft dat hun haren in de tussentijd geknipt zijn (welke serveerster houdt zoiets nou in de gaten?). Aan het eind komen de kleurboeken en stiften tevoorschijn en wordt ons verteld dat we gerust naar huis mogen gaan. Tijn geeft nog even een dikke knuffel als afscheid, wat de Italiaanse pizzabakkende kerel lachend gadeslaat. Hij geeft Tijn een compliment voor zijn charmante actie, waarop Tijn hem ook maar gelijk een knuffel geeft. Echt een zaak waar we allemaal met een vrolijk gevoel vandaag komen!

Zondag was overigens ook schooldag van 10-15 uur! De Duyfenschool, zoals hun Nederlandse school heet, krijgt subsidie van de Nederlandse overheid, maar daarvoor moet wel een x aantal uur onderwijs gegeven worden. Omdat ze daar met alleen de woensdagmiddagen niet aan komen, zijn er ook iets van 6 NTC (Nederlandse Taal en Cultuur) dagen ingepland, waarvan de eerste dus zondag was. Op sommige dagen wordt het ook gecombineerd met bv. Koninginnedag (Koningsdag dus straks) vieren of Sinterklaas of bv. in het thema van de Kinderboekenweek. Zondag stond de Duyfken als thema centraal, een VOC schip dat destijds vanuit Nederland naar Australië is gevaren. Ze maken er dan wel een beetje een luchtige dag van, en bij Milan in de klas moesten alle leerlingen een begrip of woord uitzoeken, uitvinden wat het betekende en dat uitleggen aan de rest van de groep. Ze waren ook lekker naar buiten gegaan, want het was weer een supermooie dag. Daar stond Milan dus bovenop een picknicktafel zijn troepen aan te voeren en ze uit te leggen wat "voet aan wal zetten" betekende. Ze leren hier dus soms weer hele andere dingen: hoe presenteer ik iets aan andere kinderen. Tijn heeft het ook goed naar zijn zin gehad en kwam met een plaksnor uit de fopwinkel weer naar buiten.

Een van de beste plekken van de stad denk ik zo!

Wij hebben ons in de tussentijd ook wel vermaakt: we zijn naar Cleveland gereden aan de kust waar je wat kleine strandjes hebt. Eerst lekker koffie drinken op een terrasje, wat met één kind toch heel wat relaxter is dan met drie... Ook op het strand was het wel eens lekker om samen volop aandacht te hebben voor haar en om samen ook eens een gesprek af te kunnen maken zonder dat je honderd keer onderbroken wordt! (Wanneer is de volgende NTC dag...?). Ach, ik had toch ook wel met ze te doen, zes dagen school deze week en dan ook nog op zo'n mooie dag. We zijn dus 's middags nog snel even naar het stadsstrandje gereden zodat ze nog lekker even in het water daar konden spelen. Eenmaal thuis was het snel in bad, eten en dan naar bed.

Even de dag overdenken...

Maandag weer voetbal; dat is gelukkig weer opgelost en Milans team traint toch gewoon op maandag. Vandaag weer zwemmen met Milan en nog even blijven hangen om samen met hem een boekverslag te maken in het Engels. 's Middags kwam er een grote verrassing uit Nederland: Milans klas was klaar om met hem te skypen! Hij begon helemaal te glunderen toen ik het bericht las en hij vond het erg leuk om zo de hele klas te zien en om wat verhalen over en weer te vertellen. De klas vond het ook wel erg interessant en ze hadden een aantal vragen voorbereid. Ze waren ook allemaal wel erg onder de indruk van het zwembad in onze tuin en op school! Op het eind stond zo'n beetje de hele klas voor de camera en was het een gezellige boel. Het valt alleen niet mee om ze daarna weer in slaap te krijgen...