Nieuw Zeeland Dag 14 Queenstown - Milford Sound

In Te Anau

Er stond weer een lange rit op het programma voor die dag: van Queenstown naar Milford Sound. Hemelsbreed is dat eigenlijk helemaal niet zo ver, maar omdat de Southern Alps ertussen liggen, moet je helemaal rondrijden. Zo'n hele erge straf is dat nou ook weer niet, want de route is zoals gewoonlijk adembenemend. Onderweg even een lekker kopje koffie bij een speeltuintje in the middle of nowhere: het voordeel van je eigen huisje bij je hebben!

In Te Anau maakten we een langere stop bij de winkeltjes, het meer, de speeltuin en niet te vergeten de benzinepomp! Er wordt al overal gewaarschuwd: tussen Te Anau en Milford Sound (120 km) is geen bezinepomp. En aangezien Milford Sound een soort eindpunt is, van waaruit er geen andere weg is dan terug naar Te Aau, betekent dat 240 km zonder benzinemogelijkheid.

Tijn bij Knobs Flat

Verder lazen we een bordje bij de VVV dat de Homer tunnel om 17 uur dicht zou gaan voor onderhoud. We hadden het benzine-avontuur en de nipte oversteek bij de Haast pas nog in ons achterhoofd, maar dachten ons nu geen zorgen te hoeven maken. We waren ruim op tijd in Te Anau om dat te kunnen halen. Maar, zoals wel vaker, gingen we daar door plaspauzes (inderdaad, in meervoud) en wat al niet meer, later weg dan gepland.

En onderweg waren er ook nog allerlei mooie stops die we niet over konden slaan! Onder andere Knobs Flat, een vlakte tussen de bergen en de Mirror Lakes, waar je op een windstille dag de bergen weerspiegeld kunt zien in het meer.

Uiteindelijk was het dus rond 16.30 als ik het me goed herinner toen we door de Homer tunnel reden. Niet eens zo veel speling dus.. Wel een spectaculaire rit door de tunnel vond ik (ik reed heen): een donkere,nauwe en smalle tunnel met een 10% helling en je ziet dat het "plafond" van de tunnel nog gewoon ruwe rots is. Later tijdens ons bezoek in Milford Sound lazen we nog wat meer over de tunnel, wel indrukwekkend. Voor wie dat leuk vindt, heb ik onderaan de blog nog een stukje geschreven over die tunnel.

Héle brutale vogels (Kea's geloof ik) bij the Chasm

Verderop stopten we nog even bij The Chasm (kloof). Een plek waar de Cleddau rivier in duizenden jaren tijd allerlei bijzondere vormen uit de rotsen uitgesleten heeft. Heel bijzonder om te zien, met allerlei ronde "potholes". Het lijkt soms wel eens of Moeder Natuur al haar trucjes op Nieuw-Zeeland losgelaten heeft! Hierna was het niet veel verder rijden naar onze eindbestemming Milford Sound. De enige lodge/camping die het "plaatsje" rijk was, was niet alleen de duurste, maar tegelijkertijd ook de lelijkste van de hele vakantie. Een kwestie van vraag en aanbod duidelijk, want we hadden een ministukje gravel voor onze camper. Nou ja, het was maar voor 1 nacht. Nou hadden we ook eigenlijk weinig gehad aan een mooi plekje want het wemelde er van de zandvliegen. Echt vreselijk! We wilden buiten eten, maar moesten al gauw naar binnen vluchten. Het zijn hele kleine beestjes, maar kunnen gemeen steken. Zelfs naar de toiletgebouwen was het rennen geblazen om niet aangevallen te worden. Binnen nog wat lezen dus en een filmpje en dan naar bed.

De Homer tunnel

De Homer tunnel is 1.2 km lang en boort door het zadel van de Darren mountain. De tunnel heeft een 10% helling, best steil dus! Het werk aan de tunnel begon in 1935 tijdens de depressie en was een manier van de overheid om mensen aan het werk te helpen. Het werk was niet eenvoudig omdat het gebied zo moeilijk bereikbaar was. De arbeiders woonden in tenten in een bergachtig gebied waar het vooral 's winters erg koud was en waar soms de helft van het jaar geen direct zonlicht was. Ook het werk was niet eenvoudig omdat er door spleten in de berg/rots vaak smeltwater van sneeuw de tunnel instroomde. Uiteindelijk moest er zelfs een waterpompinstallatie gebouwd worden om het water weg te kunnen pompen. Ook zijn er minstens 3 mannen overleden door lawines.

In 1940 werd de doorbraak van de tunnel gerealiseerd, maar het werk lag verder wel stil tijdens de oorlogsjaren. Vervolgens vernielde een lawine de oostingang in 1945. Uiteindelijk werd de tunnel, door alle vertragingen, pas in 1954 geopend. De tunnel is dusdanig smal, dat een bus en een auto elkaar nog wel kunnen passeren, maar twee bussen of campers leveren al problemen op. Hierdoor zijn er stoplichten geintroduceerd, die er in de zomermaanden voor zorgen dat er telkens maar van één kant verkeer door de tunnel kan. In de winter- en lentemaanden zijn deze stoplichten niet actief, omdat het gevaar op lawines dan te groot is waardoor het niet verstandig is om verkeer stil te laten staan bij de ingang van de tunnel.