Vakantie!

Ze hoopten de doos als boot te gebruiken, maar vreemd genoeg zonk de boot....

Tijns bureau op school

Het is al weer even geleden dat ik een berichtje geschreven heb, en ik ben eerlijk gezegd al weer een beetje kwijt wat er allemaal gebeurd is in de tussentijd! Belangrijkste voor nu is eigenlijk wel dat Milan en Tijn (een welverdiende) vakantie hebben! Term 1 zit erop, waarschijnlijk de zwaarste term van het jaar en ze zijn nu twee weken vrij. De tijd zal wel voorbij vliegen, want we gaan volgende week een weekendje weg en ik heb al heel veel leuke activiteiten gezien die we kunnen gaan doen. En daarbij lonkt het zwembad natuurlijk en wil ik toch eigenlijk ook nog wel wat schoolwerk er tussendoor frommelen. Milan moet wat lesstof van tweede helft groep 4 Nederland inhalen, nog een boekverslag maken en voor allebei moeten we aan de gang met de sight words. Misschien niet leuk, maar nu is het toch wat minder erg hoop ik dan aan het einde van een schooldag...

Vorige week zaterdag zijn we nog naar een kruidenworkshop geweest. Bij bibliotheken wordt hier heel veel georganiseerd en kun je allerlei leuke dingen doen. Ze hadden de PR dit keer goed aangepakt en de workshop verpakt als een soort: beleg je eigen pizza-workshop. Dat leek de jongens dus wel wat, en er was dus enige teleurstelling toen we ontdekten dat we alleen zaadjes gingen planten en dat je de ingrediënten dan later zou kunnen gebruiken om je eigen pizza te beleggen. De zaadjes gingen wel in een pizzadoos, al was dat toch een magere tegemoetkoming. Maar het was toch wel leuk, en anders voldeed de speeltuin ook wel die je hier ook vaak naast bibliotheken vindt. We zijn nu dus in blijde afwachting van onze eigen tomaat, spinazie, ui, pompoen en silverbeet. Die laatste kende ik niet echt en als vertaling vind ik snijbiet, wat me ook niet zo heel veel zegt. De smaak schijnt te lijken op spinazie en het ziet er een beetje uit als paksoi. We wachten het maar af!

Uitzicht vanaf Mount Coot Tha

Zaterdagmiddag hebben we lekker gezwommen want het was weer een heerlijke dag. Zondag zijn we even naar het uitzichtpunt op Mount Coot Tha gereden. Schitterend uitzicht over de stad en eigenlijk maar een kwartier rijden van ons huis. Vervolgens nog even een snel bezoekje aan de botanische tuinen die onderaan Mount Coot Tha liggen. De Australiërs subsidiëren allerlei culturele zaken hevig, want ook hier kun je gewoon gratis naar binnen, net zoals in veel musea en bijvoorbeeld de vele activiteiten bij bibliotheken. Heel luxe dus, en het maakt dat je dan ook makkelijk gewoon even naar binnenloopt voor een kort bezoek.

Thirza is een meisjes-meisje en is
dol op haar balletpakje..

Vervolgens zijn we nog even langs het Brisbane Convention and Exhibition Centre gereden omdat daar een beurs was waar ook Azza vertegenwoordigd was. Even kennisgemaakt met de Azza mensen daar en wie weet dat ik hier nog weer eens wat workshops ga geven. Toen nog even snel naar het strandje want dat moesten we haast wel beloven om ze mee te krijgen naar het uitzichtpunt en de botanische tuinen. Ook hier konden we uiteindelijk maar kort blijven want al snel begon de lucht te betrekken en vielen de eerste regendruppels. Eenmaal in de auto barstte het noodweer los en dan gaat het ook echt waanzinnig tekeer!

Speeltuintje vlakbij de Nederlandse school

Ik ben maandag nog even koffie wezen drinken bij een moeder van de Nederlandse school. Zij hebben ook drie kinderen, die vrijwel even oud zijn als de onze. Scheelt telkens van een paar dagen tot maximaal een paar maanden. Is wel leuk om ervaringen en tips uit te wisselen. We hebben ook al min of meer afgesproken om in de vakantie een keer met het hele spul te gaan ontbijten bij de Ikea! Ha, ha, eerst even eten, dan de kinderen naar Smaland (of hoe dat hier heet) en dan wie weet nog even rustig rondneuzen samen. Vast gezellig. 's Avonds is Arjen toen nog naar een concert geweest van Luka Bloom. Wel leuk om dat zo weer even mee te pikken.

Donderdagavond nog even naar Scorncliffe gereden, zo'n half uurtje naar het noorden aan de kust. Er was een soort jaarfeest met vuurwerk en kraampjes. Voornamelijk eetkraampjes, dus het was niet zo super interessant, maar ze vielen wel voor de oliebollen bij de Holland kraam! Het was in een park en daar zijn altijd super speelgelegenheden, dus het was toch wel lekker. Sowieso voelt het al snel als vakantie als je nog tot 's avonds laat in een shirtje en korte broek buiten kunt lopen!

Vrijdagavond zijn Arjen en Milan naar een rugby wedstrijd in het Suncorp Stadium in de stad geweest: The Brisbane Broncos tegen Melbourne Storm. Tenminste, het was NRL (National Rugby League) en zeg geen rugby tegen NRL. Er schijnt ook nog Rugby Union te zijn wat in hetzelfde stadion gespeeld wordt. Daar is trouwens elk weekend minimaal 1 evenement, want er wordt ook nog gewoon in gevoetbald. Niet dat de mannen nu ineens zulke rugby-fans zijn, maar meer om het gewoon allemaal eens mee te maken. Bleek dat de wedstrijd ook rechtstreeks op tv was, dus heb ik het voor ze opgenomen.

De mannen op stap!

Milan vindt dit soort gelegenheden prachtig. Gezellig met papa samen naar een groot evenement. Hij leeft erg mee met de wedstrijd en moet altijd voor iemand zijn. In dit geval natuurlijk voor de Broncos. Helaas speelden ze tegen de koploper en ging de wedstrijd met 26-32 verloren, al was het wel spannend. Tijn had achteraf ook wel graag meegewild, maar helaas waren de kaartjes al van tevoren gekocht en kon hij tot zijn verdriet niet mee. Het volgende uitje staat overigens al voor ze op de wensenlijst: naar het Australian Football. Dat zijn de Brisbane Lions en die spelen in het andere grote stadion in de stad: naast de Nederlandse school. Rugby en Australian Football zijn de "winter" sporten, dus daarvan zijn de competities net begonnen. Cricket b.v. is een zomersport en dat loopt nu zo'n beetje af. Met al die wedstrijden in de stad kun je dus regelmatig in het weekend in de file terecht komen. Tijn heeft nu trouwens bedacht dat hij als mannenuitje met papa een keer naar de McDonalds wil. Een keer samen 's avonds weg terwijl de rest thuis moet blijven!

Zo, en nu gaan we Pasen vieren. Dat doen ze hier met hot cross buns, een soort krentenbolletjes met een (paas)kruis erop. En natuurlijk met een Easter egg hunt, maar daarover een volgende keer meer! Oh ja, nog even een filmpje van Milan aan de slag met Reading Eggs.

Cavalia en een heerlijk weekend

Terwijl het in Nederland maar geen lente lijkt te kunnen worden, is hier de zomer weer terug! Het was heerlijk weer de afgelopen week, en we hebben genoten van het donderdagmiddag park en het lekker buiten zijn. Maar eerst nog even wat schoolverslagen.

We hebben soms bijzondere kost-
gangers in onze tuin!

Tijn heeft inmiddels zijn plekje echt wel gevonden in de klas. Hij wordt verzorgd door de dames, zelfs door een paar uit een andere klas. In de pauzes vind hij het soms nog lastig om zelf op een groepje af te stappen, maar ze halen hem er regelmatig ook zelf wel bij. Hij is trots op alle dingen die hij leert. Waar hij in het begin nog boos werd op mij als ik tijdens het huiswerk maken probeerde uit te leggen hoe je een letter precies schrijft, is hij het nu aan mij aan het voordoen en zie ik hem elke dag groeien door alle groep 3 kennis die in zijn hoofd gepompt wordt. Als het bij Tijn eenmaal goed is, dan is het ook goed, en gaat hij gewoon lekker mee.

Thirza vindt het wel leuk in de zandbak op school

"The oval" op school: een groot grasveld waar Milan
graag gaat voetballen.

Milan heeft ook zijn plek wel gevonden, maar je merkt dat het hem meer stoort dat hij natuurlijk nog steeds niet alles kan volgen. Hij is een streber en wil alles (goed) kunnen. Hoe sacherijnig hij 's ochtends ook kan zijn en hoe boos je soms op hem moet worden omdat hij dan treuzelt, niet luistert of vervelend doet, eenmaal op school is alles weer vergeven en vergeten en krijg ik driedubbele knuffels en wil hij het liefst dat ik bij hem in de klas blijf. Even vasthouden aan de zekerheid. Soms kan dat wel even als er leesgroepjes zijn, maar ook niet altijd en dan word ik tot het allerlaatste zicht uitgezwaaid. Zo heeft elk kind zijn eigen fases waarin het makkelijk of moeilijk gaat.

Broer en zus aan het klussen met een vlieger op het tuinpad

Afgelopen vrijdag ben ik even bij de lessen van de ESL (English Second Language) teacher gebleven. Die neemt ze elke week een half uurtje apart, en soms nog wel eens door een collega van haar. Ze oefent tellen, dagen van de week, maanden van het jaar, bv. fruitsoorten, lichaamsdelen en bij Milan ook het maken van eenvoudige zinnetjes zoals "she is brushing her hair" of "he is playing with his train". Aan de hand van een plaatje moet hij dan de zin erbij maken. Ze was wel erg tevreden over ze en ik zag bij Milan in de kantlijn wel opmerkingen staan over dat hij het snel oppikt en een goede leerling is. Zinnen maken is, zeker voor Tijn, echter nog echt moeilijk, maar hun woordenschat (vooral dus zelfstandige naamwoorden) is echt enorm gegroeid. Dus ook al lijkt het alsof ze nog geen Engels kunnen spreken, ze weten al echt heel veel.

Cappuccino en babyccino (wel de melk en het schuim, niet
de koffie, plus een marshmellow!)

Al duizelt mijn hoofd soms ook van alle tips die we krijgen over wat we thuis kunnen oefenen. Hier in Australië werken ze ook met vellen vol "sight words". Dat zijn gekleurde vellen met elk 12 woorden erop (in totaal geloof ik 250 woorden), die bij elkaar 65% van de woorden vormen die je in de meeste teksten vindt. De eerste, golden, woorden zijn bv.: a, and, be I, in, is, it, of, that, the, to en was. Deze woorden moeten ze dusdanig leren dat ze die eigenlijk zonder spellen kunnen lezen. Automatiseren dus zoals ze in Nederland zouden zeggen. Vertalen is alleen wel lastig soms met deze woorden, een woord als "to" en "of" heeft heel veel betekenissen. Maar goed, zo werken we gestaag door! Tijn geniet in ieder geval nog steeds van zijn Reading Eggs: hij heeft al 51 lessen gedaan, en elke les bestaat soms wel uit 10 onderdelen!

V.l.n.r. Vicky, Jesslyn, Audrey, ik en Hana

Nu weer even terug naar het plezier: vrijdag ben ik de andere vrouwen van de collega's van Arjen naar de show "Cavalia" geweest. Een combinatie van paarden en acrobatiek, van de makers van Cirque du Soleil. Nou ben ik eigenlijk niet eens zo'n paardenfan (sorry Dammes), maar als je eenmaal in de show zit, is het toch wel heel erg mooi. De livemuziek en de mooie achtergronden die telkens geprojecteerd werden gaven het ook wel wat extra's en maakten het een mooie avond. Het grappige is wel dat het eigenlijk alsnog een heel divers gezelschap is, ook al zijn het (vrijwel) allemaal partners van Nederlanders. Hana komt uit Jordanië, Jesslyn uit Singapore, Vicky uit de UK en alleen Audrey is ook uit Nederland.

De Cavalia tent

Hoe bedoel je, in scene gezet?

Verder hebben we ontdekt dat hier op een zender 's ochtends om 08.00 uur het Nederlandse journaal van de avond ervoor wordt uitgezonden. Vlak voor het nieuws uit Macedonië, dus jullie zien wel hoe hoog we hier in de pikorde staan! Maar goed, dat nemen we nu telkens op, zodat we toch een beetje op de hoogte blijven van het nieuws in Nederland en ook wat van de rest van de wereld. Het is toch lastig om het Australische nieuws te volgen, op de ene of andere manier hebben we daar nog weinig fut voor..

We hebben trouwens ook onze eerste "vakantie" gepland! We werden uitgenodigd door het clubje van Tijns klas (waar we op donderdag altijd mee naar het park gaan) om mee te gaan voor een weekendje weg in de paasvakantie. We gaan nu dus de week na Pasen naar de Queen Mary Falls, zo'n 2,5 uur rijden ten zuidwesten van Brisbane. Sommigen kamperen en wij hebben een cabin gehuurd. Volgens mij zitten we (voor Nederlandse begrippen dan!) in de middle of nowhere, want er stond op de site al dat televisies en telefoons er geen ontvangst hebben. We gaan met ongeveer 6 a 7 gezinnen, dus het wordt vast gezellig. Het is echt een ontzettend aardige groep mensen en we boffen echt dat we zo binnengehaald worden en mee mogen. Ik heb al wel van andere expats begrepen dat dat echt niet zo vanzelfsprekend is!

De achterstandswijk van Cleveland..

Zaterdagmiddag zijn we nog even naar het strandje geweest toen Arjen thuis was uit het werk. Het was heerlijk weer en het water is dan ook helemaal niet koud (zelfs ik ben zo door, en dat zegt wat!). Het was genieten daar en het geeft direct een vakantiegevoel. Na afloop zijn we nog maar even naar onze favoriete pizzeria geweest (de 1 meter pizzeria). We zijn in de tussentijd al bij andere restaurantjes geweest, maar niets haalt het toch bij deze. We werden weer met gejuich ontvangen, Tijn gaat zelf even een pleistertje halen bij zijn lievelingsserveerster voor zijn knie, terwijl zij in de gaten heeft dat hun haren in de tussentijd geknipt zijn (welke serveerster houdt zoiets nou in de gaten?). Aan het eind komen de kleurboeken en stiften tevoorschijn en wordt ons verteld dat we gerust naar huis mogen gaan. Tijn geeft nog even een dikke knuffel als afscheid, wat de Italiaanse pizzabakkende kerel lachend gadeslaat. Hij geeft Tijn een compliment voor zijn charmante actie, waarop Tijn hem ook maar gelijk een knuffel geeft. Echt een zaak waar we allemaal met een vrolijk gevoel vandaag komen!

Zondag was overigens ook schooldag van 10-15 uur! De Duyfenschool, zoals hun Nederlandse school heet, krijgt subsidie van de Nederlandse overheid, maar daarvoor moet wel een x aantal uur onderwijs gegeven worden. Omdat ze daar met alleen de woensdagmiddagen niet aan komen, zijn er ook iets van 6 NTC (Nederlandse Taal en Cultuur) dagen ingepland, waarvan de eerste dus zondag was. Op sommige dagen wordt het ook gecombineerd met bv. Koninginnedag (Koningsdag dus straks) vieren of Sinterklaas of bv. in het thema van de Kinderboekenweek. Zondag stond de Duyfken als thema centraal, een VOC schip dat destijds vanuit Nederland naar Australië is gevaren. Ze maken er dan wel een beetje een luchtige dag van, en bij Milan in de klas moesten alle leerlingen een begrip of woord uitzoeken, uitvinden wat het betekende en dat uitleggen aan de rest van de groep. Ze waren ook lekker naar buiten gegaan, want het was weer een supermooie dag. Daar stond Milan dus bovenop een picknicktafel zijn troepen aan te voeren en ze uit te leggen wat "voet aan wal zetten" betekende. Ze leren hier dus soms weer hele andere dingen: hoe presenteer ik iets aan andere kinderen. Tijn heeft het ook goed naar zijn zin gehad en kwam met een plaksnor uit de fopwinkel weer naar buiten.

Een van de beste plekken van de stad denk ik zo!

Wij hebben ons in de tussentijd ook wel vermaakt: we zijn naar Cleveland gereden aan de kust waar je wat kleine strandjes hebt. Eerst lekker koffie drinken op een terrasje, wat met één kind toch heel wat relaxter is dan met drie... Ook op het strand was het wel eens lekker om samen volop aandacht te hebben voor haar en om samen ook eens een gesprek af te kunnen maken zonder dat je honderd keer onderbroken wordt! (Wanneer is de volgende NTC dag...?). Ach, ik had toch ook wel met ze te doen, zes dagen school deze week en dan ook nog op zo'n mooie dag. We zijn dus 's middags nog snel even naar het stadsstrandje gereden zodat ze nog lekker even in het water daar konden spelen. Eenmaal thuis was het snel in bad, eten en dan naar bed.

Even de dag overdenken...

Maandag weer voetbal; dat is gelukkig weer opgelost en Milans team traint toch gewoon op maandag. Vandaag weer zwemmen met Milan en nog even blijven hangen om samen met hem een boekverslag te maken in het Engels. 's Middags kwam er een grote verrassing uit Nederland: Milans klas was klaar om met hem te skypen! Hij begon helemaal te glunderen toen ik het bericht las en hij vond het erg leuk om zo de hele klas te zien en om wat verhalen over en weer te vertellen. De klas vond het ook wel erg interessant en ze hadden een aantal vragen voorbereid. Ze waren ook allemaal wel erg onder de indruk van het zwembad in onze tuin en op school! Op het eind stond zo'n beetje de hele klas voor de camera en was het een gezellige boel. Het valt alleen niet mee om ze daarna weer in slaap te krijgen...

Tropische cycloon en meer

Voorlezen voor Thirza

Tijn aan zijn huiswerk

Jullie raden het nooit, maar sinds vrijdag ligt er een officiële tropische cycloon genaamd Sandra voor de kust van Queensland!  Ja, ja, wat een (dubieuze weliswaar) eer.. De verwachting is overigens niet dat hij (zij?) aan land komt, want daar was wel wat angst voor. Na cycloon Oswald en alle regen van de laatste tijd, is het waterniveau overal hoog en liggen nieuwe overstromingen op de loer. Ons huis ligt volgens mij wel veilig, niet onderaan een heuvel en niet vlakbij de rivier, maar toch.

We hebben ook gelijk maar eens wat weerstatistieken erbij gehaald. Gemiddeld valt er hier zo'n 1000-1200 mm regen per jaar (net welke site je raadpleegt!). Het jaargemiddelde in Nederland is volgens de KNMI 800 mm. We hebben echter in 2013 hier al 660 mm op ons dak gehad, dus we zijn begin maart al een eind op weg richting een Nederlands jaargemiddelde! En dan te bedenken dat mensen de Hollandse regen willen ontvluchten... Maar goed, we mogen niet klagen, want de bijbehorende temperaturen zijn natuurlijk hele andere koek: het is eigenlijk nog niet onder de 20°C geweest en een dekbed hebben we ook nog niet nodig gehad.

Deze week is het weer eigenlijk best goed, al is ons zwembad helemaal groen uitgeslagen door alle regen van de afgelopen tijd. De zwembadman moet dit nu weer met allerlei behandelingen in orde maken.

Milan had Duckie op bezoek, de klassenknuffel (een soort
Flip de Beer), dus die moest ook op de foto.

Afgelopen vrijdag is Milan met Arjen naar de openingswedstrijd van zijn voetbalclub geweest. Een soort derby tussen twee lokale clubs en de officiële opening van het seizoen. Hij had het reuze naar zijn zin, zo samen met papa 's avonds naar een echte wedstrijd. Thirza was boos (woest) dat ze niet mee mocht, dan komt echt het duveltje boven! Overigens kwam er gisteren tijdens de training weer een domper: ze gaan de trainingen verzetten naar de woensdag, precies tegelijk met de Nederlandse school. We hadden aan het begin al aangegeven dat woensdagen niet konden en vorige week werd nog gezegd dat de trainingen op maandag en woensdag zouden zijn. En nu wordt dat ineens doodleuk omgegooid! Hana was ook niet blij, want haar zoon Kees zit ook op de Nederlandse school en kan dan dus ook niet. Maar even afwachten nu, ze gaan kijken of er nog een ander team op een andere dag kan trainen.

Een ziekerig meisje

Deze spinnen zijn hier te "bewonderen"

Verder hebben we wat zieken gehad. Tijn moest vrijdagochtend even overgeven, maar was verder wel  oké die dag en is gewoon naar school geweest. Op zondag was Thirza ziek. Zij had het wat zwaarder te pakken en heeft de hele middag met verhoging geslapen en vervolgens twee keer flink gespuugd. Geen uitstapjes op zondag dus. Maandag was ze nog een beetje warm, maar vandaag is ze er weer overheen. Milan klaagde vanochtend over buikpijn en die heb ik rond de middag uit school gehaald omdat zijn juf belde dat het toch niet ging met hem. Hij ligt nu een beetje witjes op de bank wat tv te kijken. Weinig spannends te melden dus dit keer, we beginnen steeds meer een "gewoon leven" te draaien...

Zwemles

Ik ga eens even een stukje schrijven over de zwemlessen, omdat ik me daar telkens over verbaas. Van alle kanten hoor ik hier hoe belangrijk het is om te leren zwemmen, met alle zwembaden die hier toch her en der zijn. Ik hoor ook al van zwemlessen voor kinderen vanaf twee jaar, al zal dat waarschijnlijk niet veel anders zijn dan wat er in Nederland georganiseerd wordt voor peuters. Maar ik had ergens toch wel hoge verwachtingen van de zwemlessen op school gezien de populariteit van de sport in het land (en scoort Australië ook niet altijd goed met zwemmen op de Olympische Spelen?). Maar jullie begrijpen het al, echt onder de indruk ben ik nog niet. Zeker bij Tijns klas (6-jarigen) beginnen ze telkens met zo'n floating board en mogen ze eerst alleen oefenen met trappelen(!). Ze lijken ook alleen gefocust op borstcrawl (freestyle) want ik heb nog niets gezien van gewoon de schoolslag. Vervolgens mogen ze heel voorzichtig oefenen met hun armen erbij, maar nog steeds met dat board in hun handen, wat eigenlijk alleen maar onhandig is.

En dan gebruiken ze voor de kinderen die nog niet echt helemaal zelfstandig kunnen zwemmen maar een piepklein stukje van het bad, alleen waar ze kunnen staan. Gevolg: 25 kinderen op elkaar gepropt die na 5 slagen al weer moeten stoppen, want dan hebben ze de breedte van het bad overgezwommen in het ondiepe gedeelte. Maar met zo'n board kan er toch niet al te veel mis gaan, zou je denken? In Nederland zwemmen ze in badje 3 toch ook gewoon in diep water een redelijke lengte? Van kurken hebben ze ook nog niet gehoord en de juf keek me verschrikt aan toen ik voorstelde om ze gewoon eens een lengte te laten zwemmen. Oh, en dan mogen ze ook nog maar eens met een paar tegelijk zwemmen zodat de juf er met haar neus op staat (is ze alsnog bang dat ze verzuipen?). In Nederland krijgt de juf met eenzelfde aantal kinderen heel wat meer voor elkaar! En daarbij is de les ook eigenlijk te kort om echt wat vooruitgang te boeken.

Milan mocht afgelopen week voor het eerst eindelijk eens een lengte zwemmen. Tot zijn eigen genoegen, want met zijn Nederlandse A, B en C diploma was het beresaai voor hem. En dan nog moest hij eigenlijk met zo'n board (net als de anderen), en wilde de juf eigenlijk dat hij er halverwege uit zou gaan (het mocht eens te veel worden..) Het is dan goed dat ik er bij ben, want heb hem maar gewoon een hele baan laten zwemmen. Maar dat board is voor hem alleen maar onhandig en is hij ook niet gewend. Maar even voorgesteld of hij niet eens zonder mocht zwemmen omdat hij dat echt wel kan. Twijfel, twijfel, want het board is eigenlijk bedoeld om de juiste techniek aan te leren. Maar goed, hij mocht het proberen, en zwemt dan natuurlijk keurig netjes alles en iedereen voorbij, want dat zwemt veel makkelijker. Hij moest (rugcrawl) zijn kin eigenlijk wat hoger doen dus dat heb ik voor de formaliteit maar even gezegd, maar ik heb niet de illusie dat hier nu echt zwemkampioenen gekweekt worden.

Milan had trouwens een andere, tweede juf. Die eerste juf is echt wel aardig en gaat ook gewoon maar mee denk ik in hoe zij geleerd heeft les te geven, maar soms jeuken mijn handen. Ze waardeert hulp ook echt wel, dinsdag vroeg ze me zelfs of ik niet wat langer kon blijven bij de volgende klas, omdat daar geen moeders mee waren! Maar we moeten Tijn dus maar gewoon nog op buitenschoolse zwemles doen. Daar ben ik al voor gaan kijken, maar ook daar zie je een beetje het paniekerige: de kinderen krijgen vrijwel prive-les zodat een leraar nooit ver weg is in het zwembad. Maar ze zwemmen in ieder geval wel lengtes en volgens die juf leren ze ook wel gewoon schoolslag. Ik twijfel nog een beetje wanneer ik er mee ga starten. Tijn is nu gewoon nog moe van alles wat er om hem heen gebeurt, dus misschien is het beter om nog even te wachten. Zijn Engels is dan ook weer wat beter en dan is er weer wat meer focus. Na term 1 (ze hebben met Pasen vakantie) stopt het schoolzwemmen voor een half jaar dus dan misschien privé verder gaan. Voorlopig ga ik in ieder geval maar mee met het schoolzwemmen en hoop ik zo her en der alles nog een beetje een zetje in de goede richting te kunnen geven.

Maandag is Milan voor het eerst wezen voetballen. Hij had er al heel lang naar uitgekeken en was echt blij dat hij weer even mocht ballen. Hij voetbalt ook wel elke pauze op school op het grote veld daar, maar dit was toch wel even wat echter! Hij genoot en kwam met rode wangen weer het veld af. En natuurlijk trotse verhalen over met hoeveel hij elke wedstrijd gewonnen had... Nu maar even afwachten wanneer de wedstrijden beginnen en dan kunnen we dat ook weer aan ons activiteitenlijstje toevoegen.

Verder ben ik woensdag even mee geweest met het lees-halfuurtje van Milan. Er was al een moeder mee, dus ik heb gewoon maar even geluisterd. Zijn uitspraak is echt heel erg vooruit gegaan de afgelopen tijd, en nu ik ook andere kinderen uit zijn klas hoorde, was ik echt trots op hem. Hij deed vrijwel niet onder voor de andere kinderen! Niet alles spreekt hij nog goed uit, maar het meeste toch wel en zijn tempo ligt ook hoog. Niet dat hij dan alles ook begrijpt wat hij leest, maar dat komt nog wel.

Tijn zijn spons werkt ook goed en je merkt dat hij ook steeds beter de uitspraak van de Engelse letters leert. Gisteren spelde hij ineens tijdens het ontbijt zijn naam in het Engels (Tie - aai - djee - en). Ik vroeg of de juf hem dat geleerd had, maar nee, hij had gewoon opgelet hoe je alle letters zei...

Verder maakten ze grapjes over de schooldirecteur, Mr. Churchwood. Dat werd Mr. Turtle, met een grappig loopje erbij. Ik moest er eigenlijk wel om lachen. Het is een aardige man hoor, en hij nam alle tijd voor ons in het begin met een rondleiding, maar de man is wel erg wollig. Tijdens de dinsdagmiddag Assembley kost het hem moeite om kort en bondig iets te vertellen. Hij gaat maar door en door en zelfs ik kan mijn aandacht er niet bij houden, laat staan dat die kinderen dat kunnen. Maar goed, de imitaties worden dus ook al opgepikt..

Donderdagochtend had ik nog een koffieochtendje bij Hana met nog twee andere moeders van de Nederlandse school. Erg gezellig en wel leuk om hun verhalen te horen! Donderdagmiddag zijn we nog even na school naar het park met speeltuintje in de buurt geweest. Een groep uit Tijns klas komt daar elke donderdag, afhankelijk van het weer. Iedereen neemt wat te eten en te drinken mee en dat wordt gezellig gedeeld. Tijn had weer een sjans met een meisje uit een andere klas, Olivia. Al knuffelend namen ze afscheid; Tijn is een echte hartenbreker aan het worden! Milan voetbalt liever op het grote veld met een jongetje en wat vaders die er bij waren. Ik voelde me wel erg lui en een echte expatvrouw aan het einde van de dag: hier wat koffie drinken, daar wat rondhangen in een park, de witte wijn ontbrak er nog aan...

Regen, regen..

Ik weet het, het is luxe, maar woensdag hebben we als
restaurantdag bestempeld, en niemand vindt het moeilijk om
daar aan te wennen!

Het heeft de afgelopen week veel, heel veel geregend. Echt regenseizoen dus, en daardoor te verwachten, maar ook de Australiërs beginnen nu toch wat te klagen. Er ligt weer een flinke depressie voor de kust van Queensland en die lijkt niet te willen vertrekken. En als het regent, gaat het ook gerust dagen achter elkaar non-stop door. We hebben ook nog wel wat drogere dagen gehad afgelopen week, maar van ons mag het zonnetje wel weer meer gaan schijnen!

Afgelopen maandag is door het weer de eerste voetbaltraining van Milan afgelast en ook zijn zwemles ging dinsdag niet door. Er was geen onweer, maar als het echt regent gaat de les toch niet door, ik denk om het zekere voor het onzekere te nemen. In plaats daarvan doen ze een soort gymles op een overdekt veld.

Thirza lekker verven.

Ik ben deze week bezig geweest met het verder uitpakken van de dozen. Een heel werk, en echt opschieten doet het nog niet met Thirza die rondloopt, het gewone huishouden, het helpen op school, huiswerk enz. Ik ga nu ook als een soort leesmoeder aan de slag in beide klassen. Zij vinden dat wel leuk en het is voor hen natuurlijk ook handig als ik af en toe kan vertalen wat ze lezen.

Ik heb ook weer wat meer Van Oord dames ontmoet. Ze hebben een soort maandelijks uitje en heb op woensdag even koffie gedronken met een paar van hen. Hana ken ik al redelijk goed van diverse barbecues en omdat hun kinderen ook op de Nederlandse school zitten. Wel leuk om zo'n groepje te hebben!

Donderdag was het gelukkig een wat betere dag en ben ik 's ochtends met Thirza met de bus naar de State Library geweest in het centrum bij alle musea. Het was een nieuwe dienstregeling die nog tot eind februari gratis was (ja, ja, gratis hebben die Hollanders altijd snel in de gaten, nietwaar?) dus na de ervaring van zondag moesten we daar nog maar een keer gebruik van maken. Je kunt daar elke dag van 10-15 uur terecht in de kinderhoek, en van 10-12 zijn er dan ook medewerkers van de bieb aanwezig voor allerlei activiteiten. Vanochtend hadden we zelfs een leuke zanger die een uur lang allerlei kinderliedjes speelde en zong. Ook wel goed voor mij, want ik ken nog lang al die liedjes. Thirza ging liever knutselen en liet de liedjes voor wat ze waren (zie filmpje).

Geconcentreerd bezig in de State Library

's Middags toen we Milan en Tijn uit school gehaald hadden, zijn we nogmaals met de bus geweest, nu naar het strandje. Dat was zondag niet meer gelukt en Milan herinnert je altijd fijntjes aan uitstaande beloftes. Het was niet superweer, maar droog en het water was heerlijk. We kamen nu van de andere kant aan en ontdekten een stukje dat we nog niet eerder gezien hadden en wat heel goed in de smaak viel. Ook hier weer een filmpje van.

Vrijdag hebben we het maar wat rustiger gehouden. Je merkt dat zeker Tijn wel moe is na een schooldag en zeker aan het einde van de week. Thuis is het dan eerst een uurtje huilen, ruzie en sjacherijnen voor ze weer een beetje aanspreekbaar zijn. De middagen vliegen wel voorbij zodra ze uit school zijn. De tijd is dan relatief kort om even bij te tanken, wat huiswerk te maken, eten en naar bed te gaan. We hebben de laatste tijd ook wat minder afgesproken met andere kinderen; het was gewoon even te veel. En met alle regen helpt het natuurlijk ook niet om van alles te regelen op het schoolplein!

Milan is blij dat de Kapla weer gevonden is!

Zaterdagochtend was weer huiswerk, Milan moest nog wat inhalen van de Nederlandse school; huiswerk dat eerst niet zo duidelijk was dat het gemaakt moest worden. Het gaat soms wel moeizaam, al besefte ik ook opeens dat het eigenlijk nog maar een jaar geleden is dat hij zijn eerste boekjes leerde lezen. En nu moet hij al hele (herschreven) artikelen analyseren en er allerlei vragen over beantwoorden. We weten nu dus alles over meteorieten in Rusland en aardbevingen in Groningen! Af en toe kijkt hij ook wel het jeugdjournaal op de computer, maar ook dat is meer iets voor het weekend, want door de week is daar eigenlijk de tijd niet voor.

Zaterdagmiddag was er nog weer een barbecue bij Arjens baas (en dus bij Kees die net zo oud is als Milan). Eigenlijk ter gelegenheid van een collega die hier in de regio was op vakantie, maar uiteindelijk toch al eerder naar Nederland terug was gegaan. Maar goed, er waren weer wat nieuwe mensen die ik nog niet kende, en de kinderen hebben het daar ook altijd erg naar hun zin. Je merkt wel dat doordat iedereen in het buitenland woont, je dus veel meer contact hebt met collega's. In Nederland zie ik zijn collega's zelden. Maar Hana is echt een schat en heeft ook leuke verhalen over alle landen waar ze hiervoor gewoond heeft.

Zondag hebben we het maar een beetje rustig gehouden. Het laatste staartje huiswerk afgemaakt en dozen uitgepakt. Klinkt dus als niets gedaan, maar het was weer een volle dag. Het was ook geen weer voor veel activiteiten buiten de deur.