Weekend!

Ons laatste weekend voor de vakantie hebben we lekker doorgebracht. Milan natuurlijk eerst voetballen op zaterdagochtend, en al weer een gelijkspel: 2-2 dit keer. Die overwinning komt er een keer aan, maar ze zullen moeten wachten tot na de vakantie! Milan heeft vervolgens bij Kees gespeeld, zijn teamgenoot en zoon van Arjens baas. Zijn vrouw Hana zie ik zo'n 3 keer per week; twee keer bij de voetbal en dan nog bij de Nederlandse school. En dan soms ook nog bij de Van Oord dames-uitjes. We moeten alleen wel oppassen bij de wedstrijden dat we nog een beetje opletten, want we zitten soms wat te veel te kletsen...

's Avonds hebben we bij Richard, Natasha, Edward en Maddie gegeten. Edward zit bij Tijn in de klas, maar zit wat leeftijd betreft precies tussen Milan en Tijn in, en past qua karakter goed bij Milan. Beste vrienden noemen ze elkaar en ze zoeken elkaar vaak op tijdens de pauzes op school om te voetballen. De ouders zijn schatten van mensen en ook Richard spreek ik regelmatig aangezien hij op donderdagen (parkdag) altijd vrij is. Wel lekker om gezellig te praten terwijl de kinderen zich prima vermaakten. Maddie is 4 jaar dus de leeftijden sluiten goed op elkaar aan.

Leuk ook om wat dingen uitgelegd te krijgen die je niet altijd zo goed weet. Op het moment is de "State of Origin" het gesprek van de dag. Een jaarlijkse rugby wedstrijd tussen de staten Queensland en New South Wales. Alleen tussen deze twee staten wordt deze strijd gevoerd en is erg belangrijk voor de mensen. Queensland (waar wij dus wonen) heeft al 7 jaar op rij gewonnen, maar heeft nu de eerste wedstrijd in een serie van 3 verloren. Het wordt dus nog spannend. Verder zie je veel "show your colors" borden of wat dan ook: laat je zien in de kleuren van Queensland! Die kleur is "maroon", een soort rood/paarse kleur. Queenslanders schijnen in het algemeen ook erg trots te zijn op hun staat; ze zullen eerder zeggen dat ze uit Queensland komen dan uit Australië. Zwangere vrouwen krijgen ook vaak het advies om toch vooral niet op vakantie te gaan naar New South Wales te gaan aan het einde van de zwangerschap (Brisbane ligt vrij dicht bij de grens): je mocht eens een NSW baby krijgen!

Zondag moesten Milan en Tijn weer naar de Nederlandse school. En nog hard werken ook, want de Cito toetsen stonden op het programma. Milan was het er niet mee eens, en ik kon het het hem niet helemaal kwalijk nemen, maar dit was niet echt de dag om een keer te spijbelen. Wij boften daardoor want we zijn met de gratis Cityhopper naar het centrum gevaren onder een stralend zonnetje. Met drie kinderen is er geen lol aan om daar te winkelen, maar met alleen Thirza is dat een stuk beter te doen.

The wheel of Brisbane en de theaters op de achtergrond

 We hebben het 's middags nog wel even goedgemaakt met de mannen en zijn alsnog weer een rondje gaan varen, met een tussenstop bij South Bank. Er waren zelfs een paar moedigen aan het zwemmen in het stadsstrandje, maar zeker als de zon ondergaat wordt het toch echt koud. Arjen werd nog betrokken bij een straatoptreden, waardoor we alleen wel onze geplande boot terug misten. Nog even over het marktje dan maar dat daar elke zondag staat en vervolgens terug met de volgende boot. Omdat het al zo laat was, besloten we toen maar om nog één keer voor de vakantie bij ons favoriete 1-meter pizzeria te gaan eten. We hadden allemaal erge honger van de buitenlucht denk ik, want hij ging schoon op, iets wat ons nog niet eerder was gelukt.

Wat die temperaturen hier betreft: ik weet soms niet meer wat ik aan moet, en dat ligt dan niet eens zozeer aan mijn kledingkast. Als Arjen 's ochtends beneden komt, is het zo'n 10°C in de keuken (dicht bij een tochtig raam weliswaar, maar toch!). Dan gauw de airco op warme lucht zetten, maar heel hard gaat dat niet.  In huis is het dus gewoon koud. Maar kom je buiten, dan lopen de temperaturen soms weer flink op en geeft de thermometer midden op de dag in het zonnetje weer 27°C aan! Zo'n 17° verschil dus en dat is of een warme wintertrui of een zomers topje!

Zo, dit was de laatste blog voor de vakantie! Hopelijk tot gauw voor de meesten die dit lezen en anders denk ik dat ik ook even vakantie neem van deze blog, dus wat dat betreft waarschijnlijk tot over een week of 3!

Rondleiding huis

We waren het eigenlijk al lang weer vergeten, maar jullie hadden nog een rondleiding door ons huis tegoed. Vorige week maandag leek daar eigenlijk wel een geschikte dag voor: het regende de hele dag. En dat net op een vrije dag vanwege de Queen's birthday. Ik was eigenlijk van plan om met ze naar het Koala park te gaan, maar dat hebben we maar afgeblazen. Maar een rustig tutdagje was ook wel lekker: "Mees Kees" kijken en Tijn is weer helemaal in de strijkkralen. De zondag ervoor viel het weer uiteindelijk mee, terwijl er voor die dag ook al regen opgegeven was, maar zijn we toch thuis gebleven. We waren moe en hebben wat klusjes in huis gedaan. Milan heeft Arjen verleid om hem schaken te leren, waarna ook al snel weer het dambord tevoorschijn werd gehaald. Nu moet ik ook telkens dammen met hem, wat ik eigenlijk helemaal geen leuk spel vind. Milan wel dus, die houdt er wel van om zijn hersens te laten kraken. Gevolg is dat ik nog goed op moet letten ook, want hij verslaat me anders zonder problemen...

Uiteindelijk hebben we de rondleiding toch later in de week gedaan, zodat we toch ook buiten konden laten zien (zonder regen). In twee delen en een lang verhaal, maar Milan wilde echt alles uitgebreid laten zien. Voor de liefhebber dus weer.

Vorige week zaterdag zijn we nog uit eten geweest bij een Indisch restaurant. Meestal willen ze het liefst naar onze 1-meter pizzeria, maar wij willen ook wel eens wat anders, al wilden we eerder het risico nog niet lopen dat ze echt helemaal niets zouden eten bij een van de vele Aziatische restaurants die je hier ziet. Maar de recente afhaal van een Indiër was dusdanig goed bevallen dat we met maar eens gingen proberen. Milan smulde lekker van alles het buffet terwijl Thirza ook wat voorzichtige pogingen deed. Tijn vulde zijn buik met het salade gedeelte waarna hij samen met Thirza naadloos doorschoof naar het toetjesbuffet. De bak met fruitsalade en de custardsaus werd geplunderd en toen bleek dat de custardsaus eigenlijk gewoon vanillevla was. Dat was lang geleden! Er moest al snel een nieuwe bak vla komen, want ze hadden in recordtijd die hele bak leeggevreten... Ook van tweede bak kwam de bodem al snel in zicht toen het tijd was om naar huis te gaan. Toch maar eens gaan zoeken in de supermarkt naar iets van custardsaus...

Verder komen de rapporten er hier aan met het einde van term 2 in zicht. We hebben net de oudergesprekken achter de rug, en wat we eigenlijk al wel wisten, werd nog eens bevestigd: wat hebben ze goed hun best gedaan en veel geleerd! Beide juffen waren erg tevreden en Milans juf zei zelfs dat van alle buitenlandse kinderen die ze de afgelopen jaren gehad had, hij het meeste vooruitgang had geboekt in zo'n korte tijd. We konden met recht trots zijn op ze! Ze krijgen het eerste jaar overigens nog geen volledige beoordeling omdat ze uit het buitenland komen, maar dat maakt eigenlijk niet uit. Op de valreep moet Milan overigens alleen nog even drie mini-opstellen schrijven! Hij begon, na wat gemopper, aan zijn eerste over (natuurlijk) voetbal. Ik had verwacht dat ik nog wel veel zou moeten helpen, maar na een kwartier kwam hij met bijgevoegd verhaal op de proppen. Niet helemaal foutloos (o.a. "bad" ipv "but"), maar stond toch verbaasd van wat hij zo helemaal alleen op papier had kunnen zetten!

Diversen school

 We hebben weer drukke schoolweken achter de rug! Milan heeft inmiddels drie praatjes moeten houden in de klas, één om de klas iets te leren (troonswisseling Nederland), één over zijn favoriete film/dvd (Brammetje Baas, dus ook typisch Nederlands) en de laatste over zijn favoriete plek/plaats (het voetbalveld). Blij dat het er weer op zit!

Tijn kreeg in de tussentijd ook een voordracht oefening mee naar huis. Ze moesten een gedicht leren en dit vervolgens voor de klas voordragen! En daarbij werden ze ook nog eens gefilmd door de juf. Inmiddels kent ons hele gezin het gedicht uit het hoofd, want het was best nog wel even oefenen voor hij het een beetje vloeiend kon uitspreken. Vooral de eerste zin had nog wel wat voeten in aarde:
"The moon is thousands of miles away",
my uncle Trevor said.
Why can't he see
it's caught in a tree
above our onion bed?

Ik snapte eerst het onion bed niet zo, tot ik doorkreeg dat het om een moestuin oid ging, een groentenbed. Vrijdag was de afluiting van het gedichtenproject en mochten ze verkleed als hun poetry character. Of ik dus tussen de bedrijven door een maankostuum kon maken! Soms word je wel lichtelijk simpel van al het huiswerk dat IK indirect mee naar huis krijg! We hebben, heel toepasselijk leek me, onze dichterlijke vrijheid gebruikt en Tijn een reeds aanwezig bijtjespak aangetrokken. Het bijtje, ook geel, zoemt door de boom met de maan als achtergrond. En dan dus in een soort amphitheater dat ze op school hebben allemaal hun gedicht nog een keer officieel voordragen, op een zeepkist, met microfoon en met de rest van de klas en de aanwezige ouders als publiek. Alle kinderen deden het heel goed, en Tijn deed absoluut niet voor ze onder! Je merkte aan zijn hoge stemmetje dat hij wel wat zenuwachtig was, en de ontlading na afloop was ook op zijn gezicht af te lezen, maar hij deed het toch maar mooi! De moeder naast mij had tranen in haar ogen bij Tijn omdat hij het als Nederlands jongetje zo goed deed. Daarna mochten ze als beloning de meegebrachte lekkernijen opeten. Al met al een heel leuk evenement, en je merkt dat kinderen hier meer dan in Nederland getraind worden om een voordracht te houden. Vooraf had ik zoiets van: "oh, moet dit nou ook nog weer?", maar het was uiteindelijk wel iets heel leuks om op terug te kijken en Tijn was ook echt trots op zijn prestatie.

Verder hebben ze donderdag nog een soort schooldisco gehad. Ze hebben deze term danslessen op school, maar omdat ze een les gemist hadden vanwege Anzac day, werd deze ingehaald met een extra les/disco/dansdemonstratie. Milan had een hoop protesten vooraf, maar ik had al van zijn juf gehoord dat hij enthousiast meedeed met de lessen (zolang hij maar niet met een meisje hoefde te dansen...). Hier had hij volgens eigen zeggen weer geen zin in, terwijl Tijn vrolijk mee ging. Bij aankomst wilden de beiden heren echter geen stap op de dansvloer zetten, terwijl het toch echt niet om de Engelse wals of zo ging, maar gewoon moderne hitnummers en lekker meespringen en de geoefende vlotte dansjes. Maar Milan mokte dat hij toch gezegd had dat hij hier niet naar toe wilde terwijl Tijn allerlei onduidelijke bezwaren had. Ook diverse klasgenoten die hen probeerden over te halen, hadden geen succes. Uiteindelijk heeft alleen Thirza op de dansvloer gestaan, en dat terwijl die tijdens het muziek/lees/knutsel uurtje in de bieb nooit mee wil doen met de liedjes en de dansjes. Nou ja, het heeft toch nog wel een leuk filmpje opgeleverd!

Eerlijk gezegd zal ik ook voor wat het schoolwerk betreft blij zijn dat we even vakantie hebben, ik word er soms echt tureluurs van. Zeker omdat er veel van die projectjes her en der zijn waar wat voor geregeld moet worden. Een verslagje hier, wat foto's inleveren daar, een dicteetje zus, een gedichtje zo, een formuliertje tussendoor enz. enz. Waarschijnlijk niets nieuws onder de zon voor mensen met schoolgaande kinderen, maar het lijkt hier soms wel extra veel!

Tot slot nog even belangrijk nieuws van het voetbalfront: Milan heeft afgelopen zaterdag tot zijn grote vreugde zijn allereerste doelpunt gemaakt! Hij aasde er al lang op, maar nu was het dan eindelijk zo ver. Met eigenlijk nog veel extra kansen die wedstrijd en een bal tegen de paal, maar die ene zat er toch maar mooi in. Er zullen er vast nog wel wat volgen, want zijn team groeit met de week. Werden de eerste wedstrijden nog dik verloren en kwamen ze amper in de buurt van het doel van de tegenstander, tegenwoordig krijgen ze zelf ook meer kansen en hebben ze al twee keer gelijk gespeeld. Nu dus op naar de eerste overwinning!

Green Heart Fair

Toch wat verlegen..

Zondag zijn we naar de Green Heart Fair geweest. Een soort Eco markt gebeuren, georganiseerd door de gemeente Brisbane. Het staat er dan wel grappig: Brisbane's first winter weekend will come alive with Brisbane City Council's Green Heart Fair to celebrate the World Environment Day. De winter start hier dus blijkbaar op 1 juni, maar met een zonnetje en in je t-shirtje door een park lopen, associeer je niet direct met winter! Er werd door het kleine volk eerst wat gemopperd over de markt waar wij over wilden, maar dat veranderde al snel toen ze een soort automatisch bellenblaaspistool ontdekten.

Op het springkussen

Vervolgens gingen we naar het kindergedeelte toe: met z'n drieën over de stormbaan, waar Thirza zich ook heel goed staande hield. Hierna splitsten de groepen zich: Milan had de klimmuur gespot en moest en zou daar op. Hij stelde zich met Arjen op in de (hele lange) rij terwijl Tijn en Thirza kozen voor het iets rustigere springkussen en vervolgens voor een mini voetbalclinic (zie filmpje Tijn). We waren eigenlijk al wat laat waardoor we niet meer aan konden sluiten voor de schmink, maar nog wel een gratis besparende stekkerdoos en wat plantjes op konden halen (we blijven Hollanders nietwaar?). En passant aaiden we ook nog even een slang (ja echt! Ook Thirza!), al heb ik daar nou weer net geen foto van, want het toestel was al bij Arjen omdat Milan bijna aan de beurt was. Kortom lekker rondstruinen in het zonnetje en her en der wat leuks meepikken.

Bij de start nog wat zenuwachtig..

Maar dan gaat hij ervoor!

Milan ging overigens als een speer naar boven en bleef net steken voor het laatste grote obstakel. Het filmpje is wat kort (en in het begin gedraaid..), maar we wilden ook nog wat foto's van afstand nemen, waarop je pas echt goed ziet hoe hoog hij is! Toen de markt net afgelopen was, barstte er opeens een flinke bui los, maar de overdekte speeltuin in het park bood voor ons onderdak en voor hun speelplezier.

Tot slot nog even wat broodjes eten in het winkelcentrum dichtbij, we hebben daar al eerder een Japans bakkertje ontdekt, met wel lekkere broodjes. Wel even wennen aan het wat zoetere brood, maar altijd een goed plekje voor een eetpauze. Vervolgens nog wat boodschappen her en der en dan vliegt de dag al weer voorbij! Wel jammer soms dat het hier nu al zo snel donker wordt: tussen 16.30 en 17.00 uur gaat het razendsnel en dan is het ook echt donker. Het zal wel even wennen zijn als we rond de langste dag arriveren in Nederland! We zijn ook blij dat jullie net op tijd het goede weer hebben weten te bestellen: volgens de weerberichten die aan de rechterkant op de blog staan, gaan jullie ons de komende dagen voor het eerst verslaan! Houd dat vast en het is jullie gegund!

Under Eights Day

Vorige week woensdag was het Under Eights day op de Australische school. Geen idee wat dat precies betekende, behalve dan dat het wel duidelijk was dat het voor de kinderen onder de 8 was... Maar eigenlijk moet ik eerst nog even teruggaan naar een dag ervoor, want toen werd Milan Student of the Week. Apetrots was hij en het had volgens hem ook veel te lang geduurd, hij wachtte er al weken op... Maar nu was de beloning er dan eindelijk en mocht hij naar voren komen met zijn award en op de foto die dan op de website geplaatst zou worden voor die week. Het grappige was dat hij, na al die weken "wachten", opeens op de vrijdag erna nog zo'n kaart kreeg van een invaljuf die vond dat hij netjes opgeruimd had in de klas. Hoewel wellicht van minder waarde was hij er toch ook weer trots op.

Zo kan Thirza eruit zien met iets in haar haar. Een uniek
moment, want ze weigert dat normaal permanent. Dit was
er dan ook een minuut later al weer uit. Er werd bij de
daycare ook al voorzichtig gevraagd of er iets was met
haar hoofd, want daar weigert ze ook categorisch
haar verplichte hoed voor outside play..

Maar... de U8 day (zo wordt hij afgekort) bleek superleuk. Een soort creabea markt, waarbij elke klas twee  activiteiten moest voorbereiden, wat uiteindelijk een markt met wel met wel meer dan 20 verschillende knutselwerken opleverde. Thirza hobbelde gezellig mee en knutselde ook een grappig potlood, pastaketting, boekenlegger, masker, boomerang, dromenvanger en nog veel meer. Milan vermaakte zich in het haunted house en in de brandweerwagen en ik verlekkerde me aan de tafel met bakspullen!

De ochtend werd afgesloten met een sausage sizzle, een alom bekend fenomeen hier. Het komt neer op een barbecue worstje met een boterham er omheen gevouwen. Een pakje drinken en een ijsje maakte het feest compleet. Tijn is inmiddels ook weer "verliefd" op zijn juf en ik zie zo af en toe de nodige knuffels voorbij vliegen. Je ziet dat ze ook wel dol is op hem, en Tijn is volgens mij ook een fijn jongetje om in de klas te hebben. Het is ook wel een goede juf van wat ik zie en hoor. Van het type "streng maar rechtvaardig", maar ook lief als het kan en nodig is. Tijn is nu een afscheidsboekje voor haar in elkaar aan het knutselen omdat ze straks 4 weken op vakantie gaat naar de UK, min of meer tegelijk met ons. Hij mist haar al bij voorbaat! Een boekje met veel hartjes en zijn eigen schrijfsels. Hij heeft nu sowieso het schrijven ontdekt en schrijft dan briefjes naar Milan of naar ons, erg leuk. Thirza doet dat op haar manier weer na en is een spijkerhandschrift aan het ontwikkelen.

Ik vond het moeilijk om foto's te selecteren van de U8 Day, dus hier maar een diapresentatie, met tot slot fotomodel Tijn!

Tamborine Mountain

Vorige week zondag zijn we weer een keer naar Tamborine Mountain geweest. Het vorige bezoek was eigenlijk te kort (en dat was dit keer niet anders..). Vooraf nog even ontbeten bij de Ikea en nog wat rommeltjes gekocht (hoe is het toch mogelijk dat er zelden met lege handen vertrekt?). Ontbijt is daar toch wel wat aangepast aan de Australische normen: geen broodje met kaas en een gekookt eitje, maar scrambled eggs, bacon, worstje en tomaat. Of, voor Tijn, wafels met syrup en jam. Ook iets meer dan 1 euro, maar het vulde wel weer lekker voor de rest van de dag!

Allereerst hebben we de glowworm grotten bezocht. Kunstmatig aangelegde grotten zodat de populatie goed onder controle gehouden kan worden. De gloeiwormen eten insecten die ze, haast als spinnen, vangen door kleverige draden te maken. Maar krijgen ze te weinig eten, dan gaan ze kannibaliseren en heb je dus minder gloeiwormen. Krijgen ze echter te veel eten, dan doen ze minder hun best om de insecten aan te trekken en heb je dus ook minder gloei. Wel een leuk bezoekje. De grot lag bij een wijngaard en restaurant waar ook allerlei feesten gehouden worden, en dat kon je wel zien aan het romantische park wat er bij was. Hier kreeg je ook echt een herfstgevoel met kalende bomen en kleurende bladeren. Dat zie je voor de rest eigenlijk vrij weinig, veel bomen in de omgeving hier zijn groenblijvende blomen en vaak heel andere soorten dan die je in Nederland ziet. Vraag me niet precies welke, biologie was nooit mijn meest favoriete vak!

Vervolgens pikten we nog even een soort boerenmarkt mee, die op het punt van sluiten stond. Markten beginnen vaak vroeg (soms al om 6 of 7 uur 's ochtends!) en zijn dan ook tussen 12 en 14 uur wel gedaan. Maar op de valreep schaften we dan toch nog even een boemerang aan voor Milan en Tijn (stond al een tijd op Milans verlanglijst) en twee doosjes aardbeien. Geen idee eigenlijk wanneer hier precies het seizoen is van aardbeien omdat het min of meer het hele jaar door warm is, maar na een gesprekje met de Nederlandse verkoper en de smekende blikken van vooral Tijn, konden we eigenlijk niet meer weigeren. En ach, het Nederlandse seizoen komt er als het goed is aan, dus dat was een goed excuus. Ook nog even een gesprekje met de Nederlandse man van de poffertjeskraam (die zie je hier best vaak op evenementen!) dus het was haast een Nederlands onderonsje.

Toen door naar het startpunt van een wandelroute. Een van de velen die hier uitgezet zijn, en zelfs de korte wandelingen geven je het gevoel in het midden van een uitgestrekt tropisch regenwoud te lopen. Hopelijk geven de foto's een beetje een beeld, met tussendoor van die reusachtig grote bomen, die haast wel een verstrengeling van diverse bomen lijken. We hadden voor Thirza maar een korte route uitgezocht, maar het was toch ontzettend leuk. Milan en Tijn voelden zich echte ontdekkingsreizigers, en door het duidelijke pad konden ze ook lekker alvast wat vooruit struinen. Voor herhaling vatbaar!


Tot slot nog even de winkeltjes bezocht. Het is een soort kunstenaarsdorpje met veel galerieën, winkels met edelstenen en sieraden en veel meer. Leuk om doorheen te lopen en te snuffelen en geen grote winkelketens te bekennen. Uiteindelijk hadden we nog te weinig tijd, dus we zullen hier zeker nog wel weer terugkeren.