Een nieuw huis!

Een aantal van jullie heeft het al gelezen op Facebook, maar we hebben een nieuw huis! Eindelijk, eindelijk want ik begon de moed al een beetje op te geven dat we binnen afzienbare tijd een huis naar ons zin zouden vinden. Huizen waren of te ver weg, of hadden geen zwembad, of waren te duur, of aan een drukke weg, of er waren gewoonweg bijna geen huurhuizen die op de markt kwamen!

Maar goed, het huis waar we dus vorige week zaterdag zijn gaan kijken, zag er op papier al goed uit, al leek de benedenverdieping een beetje raar op de plattegrond: je zou door de garage naar de vierde slaapkamer moeten. Niet echt praktisch dus, en we hebben toch wel vier slaapkamers nodig. Maar goed, de bewoners vonden dat destijds dus blijkbaar ook, en hebben nog een soort extra open kamertje en een gangetje gemaakt, waardoor dat er een stuk beter uitzag. Het had eigenlijk alles wat op ons wensenlijstje stond, dus in het weekend alle formulieren ingevuld en gezorgd dat het maandag bij de makelaar lag. Nog wel spannend, want er waren meerdere gegadigden, maar we kregen aan het einde van de dag gelukkig groen licht! Afgelopen week dus weer allerlei formulieren invullen om het rond te krijgen en ook weer tientallen keren contact met de makelaar van ons huidige huis om er toch zeker van te zijn dat ze ons (zoals beloofd) niet aan het huurcontract zouden houden als we eerder zouden vertrekken. En zelf ook maar weer achter verhuizers aan, want op kantoor was er een secretaresse ziek en de ander op vakantie.

Uiteindelijk zijn de meeste dingen nu geregeld en krijgen we as. vrijdag (op Arjens verjaardag) de sleutel van het huis. Dan in het weekend proberen zelf alvast een hoop losse troep over te brengen en nog een kast kopen voor Milans kamer. Maandag komen de inpakkers en dinsdag gaan we over. Eigenlijk wel grappig, in Nederland ben je normaal gesproken veel langer bezig met voorbereidingen voor een verhuizing en hier ben je 2,5 week na de bezichtiging van een huis gewoon over! Minder tijd om je er druk over te maken, zullen we maar zeggen.. Ik heb overigens helaas geen foto's (meer) van het huis, want het huis is al van de makelaarsite af. Nog een weekje wachten dus.

En dan hebben we ook nog opa en oma die drie weken op bezoek komen en dus midden in een verhuizing rollen! Zeker Milan kijkt daar wel naar uit, hij vindt het leuk om nu eens iemand uit Nederland alles van zijn leven hier te laten zien. Hij heeft gisteren al een welkomstbord gemaakt voor als ze aankomen op het vliegveld en vindt ook ook wel een grappig idee dat hij straks voor hen kan gaan vertalen. Al is hij er van overtuigd dat ze de taal wel snel op zullen pikken (dat heeft hij toch ook gedaan...?) We zullen zien... Tijn heeft het ook trots verteld tegen de juf, maar vindt het dagenoverzicht nog lastig: hij had ze zondagavond via de skype een goede reis gewenst en dacht toen dat ze maandag aan zouden komen. Nog een extra dagje wachten dus. We zullen zien... Al met al is ons huis nu een grote bende met een extra bed erbij en toch al wat dozen met ingepakte rommeltjes her en der.

De jongens zitten nu in hun laatste schoolweek en hebben dan twee weken vakantie. Na de vakantie is het nog 10 weken buffelen en dan zit hun eerste Australische schooljaar er al weer op, ongelofelijk! We zijn nog niet zo ver, maar toch. En wat hebben ze al veel geleerd tot nu toe! Ik hoor Milan en Tijn soms af en toe onderling Engels praten of zinnetjes leren aan Thirza. Afgelopen donderdag was er een Star Gazing Night van Year 1 op school, waarbij er eerst een soort dinnerpicknick werd gehouden op het grote veld van school met aansluiten sterren kijken door grote telescopen die opgesteld waren door de lokale sterrenwachtclub. Je ziet dan hoe Tijn lekker rondrent tussen zijn klasgenootjes en ook hoe dol hij op zijn juf is (en zij op hem!).

Zaterdag hebben we nog een keer officieel het voetbalseizoen afgesloten. Alle kinderen kregen een mooie trofee uitgereikt, een teamfoto en kregen nog wat lekker te eten en drinken. Tot groot verdriet van Milan, liet Thirza 's avonds de trofee in tientallen stukjes vallen. Hij is inmiddels weer gelijmd, maar uiteraard niet meer zo mooi als hij was..

Geen misselijke huizen in de bergen...

Tijn had afgelopen zaterdag ook zijn allereerste kinderfeestje. Dat was in eerste instantie een minder groot succes, want alle eerste keren zijn altijd moeilijk voor Tijn. Nadat we diverse keren hadden geprobeerd weg te komen, terwijl Milan al enthousiast meedeed met alle Ninja-thema spelletjes, had de moeder van de jarige de perfecte oplossing: Milan mocht ook blijven en dat was genoeg geruststelling voor Tijn. Uiteraard had hij vervolgens Milan helemaal niet meer nodig en was het feit dat hij er was genoeg. Het gezin was niet lang daarvoor verhuisd en woonde nu een half uur rijden vanaf ons huis, dus wij hebben in de tussentijd wat rondgereden door de bergen daar, met prachtige uitzichten over grote meren. Ze hadden ook een gigantische lap grond bij hun huis, dus de kinderen konden zich lekker uitleven. En uiteindelijk wilden Tijn niet eens meer mee toen we ze op kwamen halen!

NTC dag Nederlandse school en BBQ

Na een drukke zaterdag volgde afgelopen weekend ook een drukke zaterdag. Arjen moest werken om te compenseren voor zijn vrije zaterdag, maar Milan en Tijn moesten ook gewoon aan de slag want zij hadden Nederlandse school. Ze proberen van de zondagen altijd wel een leuke dag te maken, met dit keer het thema "Muziek door de tijd". Milan vond dat maar een stom thema, want hij houdt helemaal niet van muziek en heeft op de Australische school ook een hekel aan de muzieklessen. Maar ja, niets aan te doen. Kinderen mochten een muziekinstrument meenemen of een liedje meenemen of een dansje instuderen en in alle klassen werd het Wilhelmus ingestudeerd. Doordat het Australische volkslied hier regelmatig gezongen wordt tijdens de assembly op school, kennen de meeste kinderen dit volkslied beter dan het Nederlandse. Overigens nog niet zo'n makkelijk volkslied om "even" uit te leggen aan een 6- en 7-jarige, wat ik eerder had geprobeerd in de auto op weg naar de woensdag sessie van de Nederlandse school.

Nadat ik iedereen op zijn werkplek afgezet had, bleef er voor mij niet veel anders over om er samen met Thirza ook maar een werkdag van te maken. De boodschappen moesten nog gedaan worden, was gedraaid, beetje opruimen en spullen verzamelen en klaarmaken voor de afsluitende voetbalbarbecue na afloop van de NCT (Nederlandse Taal en Cultuur) dag. Hijg, hijg, veel te snel was het al weer tijd om Arjen op te halen en naar school te racen om nog een laatste stukje van de muziekoptredens mee te pikken. We hadden Milans rap met een paar anderen en Tijns liedje met Deeco helaas gemist, maar pikten nog wel de juffen als K3 mee en een dansende Tijn bij "Bewegen is gezond" van Kinderen voor Kinderen. Hij staat een beetje achteraan links van het midden, maar als je hem eenmaal in de peiling hebt, tovert zijn enthousiasme ongetwijfeld een glimlach op je gezicht! Milan deed daar uiteraard niet aan mee, want die was inmiddels al aan het voetballen met zijn maten, grappig genoeg allemaal ook gekleed in voetbaltenue.

Daarna dus snel weer door naar de barbecue, wat ook weer gezellig was. De jongens konden lekker ballen op het veld, terwijl kleinere broertjes en zusjes zich konden vermaken in de speeltuin. De coach ontfermde zich over de worstjes op de openbare BBQ terwijl de ouders lekker konden kletsen. Ze kregen aan het eind allemaal nog een medaille van de coach en Milan mocht de cadeaus van het team uitreiken aan een van de coaches. Gelukkig was de barbecue op tijd afgelopen, want alles bij elkaar waren we weinig thuis geweest.

Oakleigh Spring Fair

 
Het was een drukke week, maar nu toch even wat over het overvolle afgelopen weekend. Arjen had de zaterdag werken geruild met de zondag, dus hij kon mee met Milans laatste voetbalwedstrijd van het seizoen. Helaas verloren met 5-2, maar Milan had de eer om het laatste doelpunt van het seizoen te scoren. Hij is flink gegroeid met het voetballen en besteedt er ook elke vrije minuut in de schoolpauzes aan, om dan ook na schooltijd nog even een balletje te trappen op de oval (het grote grasveld bij de school). Gelukkig is er ook nog een soort naseizoenscompetitie die na de schoolvakantie start, waar we hem voor opgegeven hebben.

In de tussentijd was ik al even met Tijn en Thirza gaan kijken bij de school Fair. Tijn had er zin in, want op school wordt er al weken over niets anders gepraat en ik krijg ook ontelbare mailtjes met hulpaanvragen binnen. De weken ervoor had ik al geholpen met de crafts stall (zelfgemaakt knutselspul allerlei) en met het rijgen van snoepkettingen voor de Year 2 sweets stall. Verder donaties in geld om spullen te kopen voor die snoepkettingen, loterijtickes ver- cq. gekocht en de laatste vrijdag cakes gebakken en fudge gemaakt. Kortom, ik was er ook klaar voor (mee)!

Al was mijn bijdrage nog niets vergeleken bij wat anderen deden, het verbaast me echt hoe veel tijd en energie sommigen in de school steken en je ziet dat het ook een soort verbondenheid creëert. Het is ook echt een groot evenement en veruit het grootste fundraising event van het jaar. We hebben even een rondje gelopen en alvast onze rides passes gehaald. Er was nl. ook een soort minikermis, wat hier altijd behoorlijk duur is (al gauw 7 a 8 dollar per attractie). Dit kon je "afkopen" door een ongelimiteerde rides pass aan te schaffen voor $23,-. Al met al is het niet verbazingwekkend als je als gezin al zo $100,- kwijt bent voordat de Fair ook nog maar begonnen is!

Tussendoor nog snel even met z'n allen bij een huis gaan kijken, maar daarover later meer! Weer terug op de Fair hebben we eerst maar even de kermis bezocht, daar viel niet aan te ontkomen. Milan is sowieso een waaghals, die overal in wil, maar Thirza kan er op haar niveau ook wat van. Tijn twijfelde nog over een luchtkussen waar je hoog op moest klimmen, maar Thirza had haar zinnen daar op gezet en nam hem mee in plaats van andersom! Er was ook nog zo'n minischip dat op en neer gaat, en dan heeft de dame ook al snel door dat het dan stoer staat om je armen in de lucht te doen. Ze hadden het dus allemaal wel goed naar hun zin, al is het soms even splitsen om iedereen naar zijn eigen attractie te laten gaan. Vervolgens even gegeten op het terras en een rondje gelopen over de Trash 'n Treasure (rommelmarkt). Het beste was natuurlijk al weg, al zat ik eigenlijk ook niet te wachten op meer rommel in mijn huis. Een soort zwemvestje voor een dollar was precies goed!

Bij de kleding konden we nog wel even wat inkopen voor Thirza. Een Tinkelbel kostuum en verder een zak vullen voor $5,-. Ernaast stond de stand van de Kindy dus Thirza en ook Tijn gingen gezellig zitten knutselen bij Mrs. Hartog. Zij is getrouwd met een Nederlander die destijds na de oorlog met zijn ouders naar Australië is geëmigreerd, maar spreekt zelf geen Nederlands. Thirza is helemaal weg van haar en het is ook echt een lieve juf. Wat ook wel grappig is: als ik zeg Mrs. Hartog met een harde "g", word ik direct door haar gecorrigeerd, want zij heeft de naam meer aangeleerd als Mrs. Hartok...

Vervolgens nog een rondje langs de jam stall, sweets stall, tea stall, crafts stall, enz. enz. om vervolgens weer te eindigen bij de kermis een een grote legertruck, die Thirza ook erg interessant vond! Om 4 uur was de kermis afgelopen en liep het dagprogramma een beetje ten einde. We waren zelf ook allemaal wel moe en dus zijn wel maar naar huis gegaan. Milan en Thirza gingen lekker relaxen in bad terwijl Tijn zich op zij favoriete Minecraft stortte. Daarna even lekker eten om krachten op te doen voor het avondprogramma. Om half acht was er namelijk nog een groot vuurwerk wat ze uiteraard ook niet wilde missen. Daarna was het kinderprogramma eigenlijk wel afgelopen, al zullen er nog veel ouders doorgegaan zijn in de bar en met de muziek en een groot scherm waar ik geloof een rugbywedstrijd op vertoond werd. Nog even rennen en kletsen dus, en toen naar huis!

Vaderdag en Movie World

Bugs Bunny hield van kietelen...

We begonnen het weekend goed met de tweede voetbaloverwinning van Milan: 2-0. Zelf scoorde hij ook nog, dus we vertrokken weer met een tevreden man. Volgende week al weer de laatste wedstrijd van het seizoen, al is er al weer bericht over een soort extra naseizoen waar hij uiteraard graag aan mee wil doen. Moet je wel weer extra voor betalen, voor niets gaat de zon op, maar voetbal is echt zijn lust en zijn leven. Zelfs bij de tennis (wat hij ook heel leuk vindt), vroegen ze vorige week wat zijn favoriete sport was. De meesten zeiden uiteraard tennis, maar voor Milan is en blijft dat toch voetbal. Er gaat op school ook geen dag voorbij dat hij in de pauzes niet op het grote te veld te vinden om een balletje te trappen. En vaak blijven we na schooltijd ook nog wel even hangen zodat hij nog even kan spelen terwijl Tijn en Thirza dan in de speeltuin te vinden zijn. Het alternatief hier voor speelafspraken.

Zondag moest Arjen al vroeg op want hij deed mee aan de 10 km loop "Bridge to Brisbane", die al om 6.00 startte. Hij deed mee met een aantal Van Oord collega's en moest dus al om 5 uur bij kantoor zijn om vandaar uit naar het startpunt te gaan. Na afloop stond er gelukkig ontbijt klaar als onderdeel van de loop, dus toen hij rond 9 uur weer thuis kwam, was iedereen hier net een beetje wakker. Hij is toen maar even gaan slapen, want het hakte er toch wel even in, om vervolgens bij een kopje koffie zijn vaderdagcadeautjes in ontvangst te nemen. Dat wordt hier de eerste zondag in september gevierd, geen idee waarom dat anders is dan in Nederland.

Tijn was wel zijn bonnenboekje met klusjes kwijt geraakt dat hij op school gemaakt had. Daar maakte hij zich al een beetje zorgen om, want hij dacht dat hij al die klusjes op die ene dag uit moest voeren, en wist niet of hem dat allemaal wel zou lukken. Bezorgd had hij dus al gevraagd of ik wilde helpen met het buitenzetten van de vuilnis en en het bakken van cupcakes.... Maar goed, uiteindelijk is hij daar dus allemaal wel onderuit gekomen!

Aan het einde van de ochtend zijn we op pad gegaan naar Warner Bros Movie World. We hebben afgelopen week een VIP pas gekocht voor dit park en voor Sea World en voor Wet & Wild (waterpark), alledrie ten zuiden van Brisbane. Met de pas kunnen we nog tot eind juni 2014 ongelimiteerd naar alle drie de parken, en movie world lonkte...

Ook Sylvester was in een jolige bui!

De allereerste attractie was de 4D film met onderdelen van Ice Age 3. Het 4D effect is dan dat je stoel beweegt en dat je pufjes lucht en water gespoten krijgt. Een van de watereffecten werd ingezet toen Sid vanuit de neus van een enorme dino geblazen werd, en het dus net leek alsof je een lading snot over je heen kreeg. Thirza onderging alles stoïcijns en om Tijn moest ik na afloop ontzettend lachen. Het licht ging weer aan in de zaal en hij keek eens om naar zijn stoel en naar de stoel naast hem die onbezet was en waar dus nog wat water op lag. Hij riep uit: "Ik wist het, ik wist het! Het was gewoon water!" Ik vroeg hem of hij soms eerst dacht dat het snot was geweest, waarop hij zei "Ja, maar snot is veel plakkeriger, dus ik wist dat het water moest zijn!" Onze eigen Sherlock Holmes..

Verder waren er heel veel stripfiguren en helden die rondliepen en waar ze mee op de foto mochten. Ik was met Milan en Tijn nog in het Scooby Doo spookhuis geweest, wat Tijn toch een tikje te eng vond, al was ik degene die de hele tijd zat te gillen toen het karretje na een lift in het donker ineens achteruit ging en vervolgens (gelukkig vooruit) een halve achtbaan in het donker afging. Vervolgens had Tijn er geen enkel probleem mee om de kinderritjes af te gaan samen met Thirza, terwijl Milan Arjen nog even meenam om het spookhuis te beleven.

Tot slot nog twee keer in de nieuwe heldenattractie met 3D brillen en lasergeweren om allerlei vliegende objecten en boeven te vangen en toen was het al weer tijd om naar huis te gaan. Eigenlijk wel goed zo, een halve dag, want we waren niet zo afgedraaid als we normaal wel eens zijn na een volle dag in een pretpark. Wordt zeker vervolgd... Tot slot nog een filmpje van Thirza en Tijn. De dame houdt ook wel van actie!