Queenslanders en voetbal

Ik wilde eens wat vertellen over de huizen hier. Het oorspronkelijke type huis dat je hier vindt (en waar ons huis ook toe behoort) heet een Queenslander en is dus typerend voor de staat Queensland waar wij wonen. Queensland strekt zich overigens uit tot het noorden van Australie en wij wonen in het zuidelijkste puntje, grenzend aan de staat New South Wales, met de staat Northern Territory ten westen van ons. Ten zuidwesten van Queensland ligt de grens met de staat South Australia.

Maar goed, terug naar de huizen: het type ontstond vanaf 1840 en wordt nog steeds gebouwd, al zie je uiteraard ook een veel modernere stijl huizen. De huizen hebben een houten constructie en bestaan uit een soort ondergedeelte met daarop 1 of 2 verdiepingen. Ze hebbben allemaal een of meer veranda's, waarvan er vaak 1 gedeeltelijk afgesloten is en gebruikt wordt als een tweede woonkamer, zeker in de zomer. Het ondergedeelte, waardoor het huis dus eigenlijk op palen staat, zorgt ervoor dat het huis op een natuurlijke manier gekoeld wordt doordat de lucht er onderdoor kan stromen. Ook werd het gedaan om variaties in het terrein te compenseren (er moest anders veel grondwerk verricht worden om een vlak terrein te verkrijgen). Ook werd het gedaan als bescherming tegen overstromingen. Omdat de ondervloer vaak best hoog was, konden er nog allerlei spullen onder bewaard worden, en diende het als een soort schuurtje.

Het voordeel van een huis op palen was dat het vrij makkelijk was om het te verhogen, verlagen, te draaien of zelfs compleet te verplaatsen. Ik heb er twee filmpjes bijgedaan waarop je wat huizen verhoogd ziet worden. Ik vond het wel apart toen ik er voor het eerst over hoorde. In Nederland wordt er eerder een verdieping opgezet in plaats van je hele huis te liften! We spraken dit weekend onze buurman. Voor het eerst eigenlijk, het zijn erg schuwe mensen en als je hun huis met tuin ziet, lijkt het ook meer op een kluizenaarshuis met een oerwoudtuin. Maar goed, het lukte dus toch om een keer een praatje te maken en daarbij hoorden we dat ons huis dus ook gelift is. Oorspronkelijk gebouwd in de jaren '50, en je kunt je haast niet voorstellen dat wat nu de bovenste verdieping is, destijds het hele huis was! Het is nu al geen heel groot huis van binnen, maar destijds moet het echt heel klein geweest zijn. Het verklaart wel wat meer de rare plaatsen van lichtknopjes en het typische ongelakte stuk vloer in onze slaapkamer (stond vroeger vast het keukenblok). Al zie je dus ook vaak dat de gelifte verdieping de verdieping blijft met het woongedeelte en de keuken en vaak een of meerdere slaapkamers en dat de verdieping eronder de overige slaapkamers herbergt en bv. de garage. Ik vond ook nog wat over Ashgrovians (wij wonen in de wijk Ashgrove), maar dat mogen jullie zelf even lezen in het Engels als jullie dat interessant vinden:

Ashgrovian

Ashgrovian Architecture 71 Royal Pde St Johns Wood, Ashgrove 1937

Ashgrovian is the term coined for a variation of the Queenslander built between the late 1920s and World War II in the suburb of Ashgrove in Brisbane, Queensland,Australia. The term Ashgrovian was coined from the prolific number of these dwellings constructed in the Interwar period and was an adaptation of the Bungalow style which was popular in the early parts of the 20th century. Extremely popular with middle-income earners, these dwellings were almost always fronted with a grand gable roof, often surrounded by secondary smaller gables behind. The smaller gables usually sheltered verandahs and sleep-outs. A staircase almost always dominated the front yard leading to the verandah which in later years was commonly filled in to form extra rooms. Other late additions included projecting bay or box seat windows usually centrally located in the front of the house.^[4]
Ik heb eens even gekeken, maar het huis op het plaatje hierboven staat er nog steeds, al is er nu wel heel wat meer omheen gebouwd: http://goo.gl/maps/6ZWU5

De nieuwe cluboutfit showen

Maar goed, genoeg over de huizen. De eerste schoolweek zit er weer op en we zitten weer aardig in het ritme. Zaterdag zou de eerste voetbalwedstrijd zijn van Milan, maar zijn team had net de eerste week vrij. Gelukkig hebben ze toch nog een klein partijtje onderling gespeeld, dus daar heeft hij wel van genoten. Ook hier een filmpje van! In Nederland was hij verdediger, maar omdat hij hier nu veel scoort (in het land der blinden in eenoog koning?) ben ik benieuwd hoe het straks gaat met de wedstrijden. Hij vindt het nu wel leuk dat hij binnen zijn team een "sterspeler" is, maar als ik dus (als absolute leek, dat geef ik eerlijk toe!) het team zo eens bekijk, denk ik niet dat we veel overwinningen kunnen gaan vieren. Maar goed, dat waren we in Nederland ook niet gewend, dus wat dat betreft is er niets nieuws onder de zon.


Verder zaterdag wat rondgelummeld rond het huis en genoten van het lekkere weer. Overdag is het heerlijk maar zodra de zon ondergaat, al rond 17.30 uur, wordt het snel fris. Door de koude (lees 10-15°C) nachten is het zwembadwater ook behoorlijk koud, al hebben Arjen en Milan zich er toch nog wel in gewaagd. Zeker 's ochtends is het binnen dan ook een stuk frisser dan buiten.


Zondag zijn we eerst naar een markt in Bardon geweest. Dat stelde weinig voor, één klein straatje, maar ze verkochten wel lekkere chocoladecroissantjes en miniquiches. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar wandelschoenen voor ons allemaal. We willen toch wel proberen eens wat vaker wat tochtjes her en der te gaan lopen dus dat was wel nodig. Het eerste winkelcentrum was een teleurstelling: een outdoor zaak genaamd Kathmandu (de naam is al goed dus voor ons) had helemaal niets. Wel hebben we eindelijk iets anders kunnen scoren wat al tijden op ons to do lijstje stond: een tablet. Die zijn hier, als uitzondering op veel andere zaken, stukken goedkoper. Nu alleen het ding nog inrichten, waar wij allebei heeeeel slecht in zijn. Zelfs skype krijgen we niet aan de praat zonder dat we direct aan een betaalabonnement vastzitten (tips welkom...). Ook leuke spelletjes, waarvan Milan dacht dat die op magische wijze er automatisch op zouden staan, weten we nog niet zo te vinden, dus techneuten berg u: wij komen bij u langs straks in onze vakantie!


Maar ik dwaal weer eens af: de bergschoenen! Bij de volgende outdoorzaak scoorden we wel, dus we zijn nu allen trotse bezitters van stoere schoenen. Uiteindelijk vliegt de dag dan alsnog voorbij en was er thuis nog even tijd voor wat zwembad en rommeltjes. Milan kwam alleen tijdens het stoeien in het zwembad hard tegen de kin van Arjen aan, waardoor hij nu met een gewonde tong rondloopt, waarschijnlijk op zijn eigen tong gebeten... Donderdag is iedereen trouwens vrij vanwege Anzac Day, maar één (geschiedenis)les per keer is wel genoeg, dus daarover later meer.