Diversen school

 We hebben weer drukke schoolweken achter de rug! Milan heeft inmiddels drie praatjes moeten houden in de klas, één om de klas iets te leren (troonswisseling Nederland), één over zijn favoriete film/dvd (Brammetje Baas, dus ook typisch Nederlands) en de laatste over zijn favoriete plek/plaats (het voetbalveld). Blij dat het er weer op zit!

Tijn kreeg in de tussentijd ook een voordracht oefening mee naar huis. Ze moesten een gedicht leren en dit vervolgens voor de klas voordragen! En daarbij werden ze ook nog eens gefilmd door de juf. Inmiddels kent ons hele gezin het gedicht uit het hoofd, want het was best nog wel even oefenen voor hij het een beetje vloeiend kon uitspreken. Vooral de eerste zin had nog wel wat voeten in aarde:
"The moon is thousands of miles away",
my uncle Trevor said.
Why can't he see
it's caught in a tree
above our onion bed?

Ik snapte eerst het onion bed niet zo, tot ik doorkreeg dat het om een moestuin oid ging, een groentenbed. Vrijdag was de afluiting van het gedichtenproject en mochten ze verkleed als hun poetry character. Of ik dus tussen de bedrijven door een maankostuum kon maken! Soms word je wel lichtelijk simpel van al het huiswerk dat IK indirect mee naar huis krijg! We hebben, heel toepasselijk leek me, onze dichterlijke vrijheid gebruikt en Tijn een reeds aanwezig bijtjespak aangetrokken. Het bijtje, ook geel, zoemt door de boom met de maan als achtergrond. En dan dus in een soort amphitheater dat ze op school hebben allemaal hun gedicht nog een keer officieel voordragen, op een zeepkist, met microfoon en met de rest van de klas en de aanwezige ouders als publiek. Alle kinderen deden het heel goed, en Tijn deed absoluut niet voor ze onder! Je merkte aan zijn hoge stemmetje dat hij wel wat zenuwachtig was, en de ontlading na afloop was ook op zijn gezicht af te lezen, maar hij deed het toch maar mooi! De moeder naast mij had tranen in haar ogen bij Tijn omdat hij het als Nederlands jongetje zo goed deed. Daarna mochten ze als beloning de meegebrachte lekkernijen opeten. Al met al een heel leuk evenement, en je merkt dat kinderen hier meer dan in Nederland getraind worden om een voordracht te houden. Vooraf had ik zoiets van: "oh, moet dit nou ook nog weer?", maar het was uiteindelijk wel iets heel leuks om op terug te kijken en Tijn was ook echt trots op zijn prestatie.

Verder hebben ze donderdag nog een soort schooldisco gehad. Ze hebben deze term danslessen op school, maar omdat ze een les gemist hadden vanwege Anzac day, werd deze ingehaald met een extra les/disco/dansdemonstratie. Milan had een hoop protesten vooraf, maar ik had al van zijn juf gehoord dat hij enthousiast meedeed met de lessen (zolang hij maar niet met een meisje hoefde te dansen...). Hier had hij volgens eigen zeggen weer geen zin in, terwijl Tijn vrolijk mee ging. Bij aankomst wilden de beiden heren echter geen stap op de dansvloer zetten, terwijl het toch echt niet om de Engelse wals of zo ging, maar gewoon moderne hitnummers en lekker meespringen en de geoefende vlotte dansjes. Maar Milan mokte dat hij toch gezegd had dat hij hier niet naar toe wilde terwijl Tijn allerlei onduidelijke bezwaren had. Ook diverse klasgenoten die hen probeerden over te halen, hadden geen succes. Uiteindelijk heeft alleen Thirza op de dansvloer gestaan, en dat terwijl die tijdens het muziek/lees/knutsel uurtje in de bieb nooit mee wil doen met de liedjes en de dansjes. Nou ja, het heeft toch nog wel een leuk filmpje opgeleverd!

Eerlijk gezegd zal ik ook voor wat het schoolwerk betreft blij zijn dat we even vakantie hebben, ik word er soms echt tureluurs van. Zeker omdat er veel van die projectjes her en der zijn waar wat voor geregeld moet worden. Een verslagje hier, wat foto's inleveren daar, een dicteetje zus, een gedichtje zo, een formuliertje tussendoor enz. enz. Waarschijnlijk niets nieuws onder de zon voor mensen met schoolgaande kinderen, maar het lijkt hier soms wel extra veel!

Tot slot nog even belangrijk nieuws van het voetbalfront: Milan heeft afgelopen zaterdag tot zijn grote vreugde zijn allereerste doelpunt gemaakt! Hij aasde er al lang op, maar nu was het dan eindelijk zo ver. Met eigenlijk nog veel extra kansen die wedstrijd en een bal tegen de paal, maar die ene zat er toch maar mooi in. Er zullen er vast nog wel wat volgen, want zijn team groeit met de week. Werden de eerste wedstrijden nog dik verloren en kwamen ze amper in de buurt van het doel van de tegenstander, tegenwoordig krijgen ze zelf ook meer kansen en hebben ze al twee keer gelijk gespeeld. Nu dus op naar de eerste overwinning!