zaterdag 12 oktober 2013

Een verjaardag in the mountains

De dag na de verhuizing hebben we de boel maar even de boel gelaten, want oma werd op die zonnige dag 75! Het weer is hier sowieso echt zomers op het moment, en is de afgelopen weken denk ik niet onder de 25°C geweest (overdag dan natuurlijk, 's nachts koelt het af). We reden dus met de airco aan richting Mount Glorious (± 600 meter hoog), zo'n 40 minuten rijden ten westen van waar wij wonen. Bij een restaurantje met prachtig uitzicht over de vallei hebben we toen lekker gelunchd. Heerlijk eten daar, met een prachtige opmaak van ons bord met eetbare bloemetjes.

Via een ander mooi uitzichtpunt zijn we toen doorgereden naar Mount Nebo met een tussenstop bij het parkietenrestaurantje zoals wij dat noemen. We zijn daar al eens eerder geweest en een wat oudere vrouw runt daar een klein eettentje waarbij ze ook al haar zelfgemaakte brei- en haakwerkjes verkoopt en haar eigengemaakte jammetjes en andere lekkernijen. Ze was nu in een vrolijke bui, in tegenstelling tot de vorige dat we daar waren, want toen was het net na de januaristorm waardoor al haar voorraad verloren was geraakt vanwege de stroomstoring. De jongens mochten haar vogelvoer aan de parkieten geven en ze zat, samen met haar dochter, op de praatstoel. Nadat we een ijsje hadden gekocht, kregen we als souvenir nog een potje limebutter mee.

Rond een uur of 4 reden we door naar ons laatste uitzichtpunt van de dag: Mount Coot-tha. Je hebt daar een prachtig uitzicht over de stad en je ziet daar pas goed hoe de rivier door de stad kronkelt. Na de nodige foto's (en plaspauzes..), reden we nog even snel langs huis om vervolgens naar onze favoriete 1 meter pizzeria te rijden. Altijd lekker eten, gezellige bediening en dit keer ijs met verjaardagskaarsjes toe.

De nacht verliep vervolgens een heel stuk minder gezellig: Milan riep midden in de nacht dat hij buikpijn had, en al gauw kwam al zijn eten van de dag eruit. Ik ben bij hem gaan liggen met een kannetje stand-by, en dat was wel nodig ook, want telkens als we beiden weer een beetje in slaap gesukkeld waren, kwam er weer een golf uit. Tot vijf keer toe geloof ik en hij was helemaal leeg en ellendig. De volgende ochtend leek het beter te gaan, maar kwam het kleine slokje water er toch ook weer gewoon uit. Rustig aan dus maar, en gelukkig stond er al een rustdag op het programma.


Geen opmerkingen: