King Island

Na een rustige donderdag, waarop Arjen ook moest werken, hielden we het programma voor vrijdag 4 oktober ook niet te ingewikkeld. We besloten naar Wellington Point te rijden en vandaar uit bij eb via het dan vrijgekomen zandpad naar King Island te lopen (zie kaartje)

http://goo.gl/maps/LryzL

De start was niet zo super, want vooral Tijn vond dit maar een stomme bezigheid en vertikte het om zijn eigen slippers en/of drinkfles te dragen. En dat terwijl wij volbeladen waren met tassen eten, kleding, handdoeken en wat een mens nog maar meer mee kan zeulen op een dagje weg (per definitie veel dus). Mopperen, huilen, jammeren en sacherijnig was hij en als hij eenmaal in zo'n bui is (en dat komt op zich niet eens zo vaak voor), dan kan hij er ook heeeel lang in blijven hangen. En onderweg moest er weer talloze keren gestopt worden om een vestje aan te doen (er was zowaar een frisse wind die dag!), slippers weer aan te doen (de schelpen doen zeer aan mijn voeten!), iets te eten en wat al niet meer. En uiteraard zijn dat telkens aparte stops, en uiteraard ook voor elk kind apart. Zucht... Voordeel is dat je van een bezoekje aan een eiland dat ± 1 km vanaf het vasteland ligt, gerust een dagvullend programma kan maken. Dat dan weer wel! Gelukkig is het pad ruim voor maximale eb al begaanbaar en dus ook nog lang daarna, anders zouden we vast in de problemen zijn gekomen! Stiekem waren Milan en Tijn daar ook wel een beetje bang voor, want we hadden al allerlei noodscenario's voor ze moeten bedenken, mochten we toch vast komen te zitten!


Eenmaal op het eiland zochten we een plekje uit de wind, waar we lekker op onze handdoeken konden liggen, kuilen konden graven, schelpen konden zoeken en konden genieten van het uitzicht om ons heen. Die schelpen waren we overigens onderweg al druk aan het rapen geweest, er zijn zo veel mooie dat je bijna niet meer kunt stoppen!

Weer terug bij de auto besloten we maar naar huis te gaan, om nog even een rustige namiddag te hebben na alle lange dagen die we eerder die week gehad hadden.

Op zaterdag hadden we ook een dagje in en om het huis, en namen Arjen en ik 's avonds van de gelegenheid gebruik om nog een keer samen uit eten te gaan. We vonden een mooi plekje aan Eagle Street Pier, een pier vol restaurantjes met prachtig uitzicht op de rivier en de mooi verlichte Story Bridge. Altijd even een gok om zonder veel voorkennis een goed restaurant te vinden in een druk gebied, maar we hebben heerlijk gegeten en, wat een zaligheid zo af en toe, onze zinnen af kunnen maken zonder intussen diverse keren onderbroken te worden...