Afgelopen zondag zijn we naar Sea World geweest, de laatste van de drie parken die nog op onze lijst stond. Zoals gewoonlijk waren we weer later dan gepland (door een ontbijtbezoekje bij de Ikea), dus alle ochtendshows gingen al aan onze neus voorbij. Dan eerst maar eens in kabelbaan om een overzichtje te krijgen van het park. Geen lang ritje, maar we hingen precies stil (om mensen te laten uit- en instappen) boven de dolfijnenbaai, dus dat was heel leuk om te zien.
Eenmaal weer op de grond, bezochten we nog even de roggenvijver waarna Milan het echt niet langer meer hield en we in de rij gingen staan voor de Viking Revenge Flume. Een dure naam voor een waterbaan. Tijn is niet zo waaghals en staat altijd jammerend in de rij, terwijl Thirza overal gewoon in mee gaat en wel ziet waar het schip strandt... Gelukkig is zij nu een meter, waardoor ze in een hoop attracties gewoon mee mag en we niet voor alles hoeven te splitsen. Hierna was de watershow al begonnen, dus we liepen snel terug naar het begin van het park. We zagen alle stunts in de grote vijver, om vervolgens net de monorail te missen.
Weer lopend verder dus, met een bezoekje over het dinosauruseiland, waar ze alle bekenden van de Platvoet films probeerden te ontdekken. Na nog weer even bij de dolfijnen gekeken te hebben, was het alsnog tijd om te splitsen, want de grote achtbanen lonkten naar Milan. Tijn ging geduldig mee naar het kleine kindergedeelte en stapte samen met Thirza vrolijk in alle miniattracties. De veiligheidsvoorschriften waren hier wel erg overdreven want ik moest zelf overal in mee! Daar zat ik dus opgevouwen in een minitreintje etc. omdat je geloof ik pas met 1.20 meter er alleen in mocht. Een lengte waarbij de meeste kinderen de attractie sowieso al kinderachtig beginnen te vinden, maar goed.
We waren ongeveer gelijk klaar en liepen naar de ijsberen, toen er een fikse regenbui losbarstte. We konden daar net overdekt schuilen terwijl het ongeveer een kwartier flink bleef doorkletteren. Toen het eenmaal droog was, kwam de zon er meteen weer bij en zagen we een prachtige regenboog. Door toen naar de haaienbaai, waar we in de onderwater gallerij natuurlijk de haaien maar ook schildpadden en vele andere dieren konden bewonderen, heel mooi! Maar even een apart filmpje dus met alle foto's hiervan.
Toen nog even naar de 3D film van Spongebob. Wat ik daar ooit van gezien heb, vond ik niets, maar zelfs met die kennis in mijn achterhoofd vond ik het filmpje nog zwaar tegenvallen. Bob en ik liggen elkaar blijkbaar niet zo... Arjen vond het ook niets en ik had niet het idee dat de heren en dame er heel erg van onder de indruk waren. Iets wat we volgende keer over kunnen slaan dus. Vanwege de regen/onweer waren een aantal attracties stop gelegd, dus het lukte helaas niet meer om nog een keer in de waterbaan te gaan, tot Milans verdriet.Wel gaven de dolfijnen nog een mooie show op weg naar de uitgang. Heel mooi om ze zo vlak onder je te kunnen zien terwijl ze reikhalzend probeerden een stukje zeewier te pakken te krijgen.
Eenmaal thuis was het voor mij haasten om weer op tijd de deur uit te komen. Het Koninklijk Concertgebouw Orkest uit Amsterdam was tijdens hun wereldtournee ter gelegenheid van hun 125 jarig bestaan in Brisbane neergestreken en via sponsoring van Van Oord was ik die avond de gelukkige die op stap mocht. Heel mooi en ook eigenlijk dan weer extra bijzonder om hier een stukje Nederland te ontmoeten. We boften extra, want bij de kaartjes zaten ook extra pasjes voor een hapje en een drankje tijdens de pauze en voor de afterparty die georganiseerd was door de Nederlandse ambassade. Ineens kom je dan veel Nederlanders tegen en raak je in gesprek met de Nederlandse manager van het Hilton hotel hier in de stad en na afloop met de paukenist van het orkest. Leuk om wat achtergrondverhalen te horen van hun tournee en het orkest. Al met al een hele leuke avond (en dag)!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten