Wederom al weer even geleden, maar even een kort stukje over de afgelopen Koningsdag hier. De Nederlandse school had contact gezocht met het Prins
Willem Alexander Retirement Village in Brisbane, die elk jaar een feestdag
organiseren rond Koningsdag.
De Nederlandse Duyfkenschool organiseert drie NTC (Nederlandse Taal en Cultuur) (zon)dagen per jaar. Een voor Koningsdag, een voor de CITO toetsen en een voor Sinterklaas. Vorig jaar waren dat er nog 6, maar door het afschaffen van de subsidie van de Nederlandse overheid is er geschrapt in deze extra dagen. Niet dat de jongens dat echt heel erg vinden, want die overige dagen waren soms ook een beetje vlees noch vis: er werd niet heel veel geleerd, maar het speel/spel element werd door hen ook niet altijd gewaardeerd waardoor het toch aanvoelde als een school/werkdag... Maar goed, de leukste/belangrijkste zijn overgebleven, waaronder dus de Koningsdag viering.
En ditmaal dus jong en oud samen waardoor de oudjes daar konden genieten van de optredens van de kinderen en de school kon profiteren van de
grotere opzet van hun feest. Met andere woorden: de Nederlandse bakker was
uitgenodigd, net als een poffertjeskraam en ook de haring, kroketten en andere
oer-Hollandse eetwaren stonden gereed.
Verder waren er spelletjes voor de kinderen waar iedereen fanatiek aan meedeed. En, in den vreemde, waren die Hollandser dan Hollands, met koekhappen, eierrace, zaklopen, snoepje happen enz. enz.
Hierbij dus een foto-impressie en wat filmpjes. Tijn had met zijn groep 3 twee acts: een dansje op het lied "Bewegen is gezond" en, speciaal voor het retirement village, het liedje "Er zaten twee motten". De groep van Milan (groep 5-8) wilde een dansje doen op het liedje "Door mijn zonnebril" (of hoe het ook heten mag), maar daar werd vol afschuw op gereageerd door Milan en zijn enige mannelijke klasgenoot en vriend Nelson. Om hen een beetje tegemoet te komen, hoefden zij niet mee te doen met dat lied, maar mochten ze het lied "Hup Holland Hup" opvoeren. Nou, dat was een groot succes, maar niet heus! Zelfs een voetballied kreeg onze muzikale held zijn strot niet uit (als hij ook ergens een hekel aan heeft op de Australische school is het wel de muziekles...) en de meiden moesten hen redden. In het fimpje van de polonaise, waar het lied in eindigde, straalt het plezier er ook van af. Gelukkig kon hij zijn hart weer ophalen bij de spelletjes, een sportman in hart en nieren...
1 opmerking:
Oh wat grappig, die super Hollandse spelletjes! In Nederland doen we natuurlijk nooit iets anders dan dat....
Een reactie posten