Een (bijna) leeg huis...

Er is weer een hoop gebeurd, en er was eigenlijk te weinig tijd om te schrijven. Ik maar er dus denk ik maar meerdere berichten van om het een beetje behapbaar te houden.

Rondjes draaien in het "doolhof"

Afgelopen maandag en dinsdag zijn de verhuizers geweest. Een ook al lijkt het of daardoor al het werk uit handen genomen wordt (wat natuurlijk ook wel zo is op die dagen), bleef er toch nog genoeg werk over. Ik werd er in ieder geval behoorlijk stressy van toen de datum naderde. Alle kasten moesten toch nagelopen en gesorteerd worden. En ook al hoefde ik het dan niet in te pakken, het moest wel duidelijk zijn wat mee moest, wat in opslag gaat in Nederland en wat achter moet blijven in het huis voor de verhuur en wat we nog nodig hebben de laatste weken hier en de eerste weken daar (als de container er nog niet is). En waarom, waarom, ruim ik niet wat vaker op?? Kleding, speelgoed, nog meer kleding, en nog veel meer speelgoed... Hoe is al dat speelgoed trouwens mijn huis binnen geslopen? Milan is nog maar 7 jaar, maar er ligt voor een heel weeshuis. Gelukkig verkoopt het weer goed op marktplaats met de Sint in aantocht!

Een op maat gemaakt huis

Ondanks dat ik nu vrij ben, viel het me tegen wat ik gedaan kreeg op een dag. Thirza is heel makkelijk, maar toch is het lastig om dan echt vaart te maken met iets of om echt door te kunnen werken en de tijd vloog voorbij. Maar goed, iedereen zegt je altijd wel dat het wel goed komt en dat komt het natuurlijk ook wel. Na nog een nu-of-nooit weekend, was alles gelabeld en konden de mannen hun gang gaan. Aan het einde van de eerste dag gingen Milan en Tijn helemaal los op al die grote dozen en rollen karton die her en der stonden. Ze gingen er huisjes van bouwen en wilden zelfs in een doos slapen! Wie heeft er nog een huis met speelgoed nodig als je kinderen niet meer nodig hebben dan een doos om in te slapen?

Mandarijntjes eten met de verhuizer. Tijn noemde hem "mijn vriend"

Een van de verhuizers had wel een klik met Milan en Tijn en toen hij hoorde van hun lol met de dozen maakte hij dinsdag een kartonnen huisje voor Milan.

Tussen de middag kwam de container en was het inladen geblazen. Ik had wat vrees dat het er nooit allemaal in zou gaan passen, want wat stonden er veel dozen! Op de registratielijst kwamen ze tot 159... En dan te bedenken dat de grote meubels nog in het huis blijven. Maar, het waren echte vaklui en elk gaatje werd benut. Uiteindelijk was er nog plek over en kwamen we op ongeveer 27 m3 (een volle container is ± 30 m3, dus heel veel plek was dat ook niet). De heren genoten natuurlijk van die grote container en de vrachtwagen waar hij op stond. De chauffeur was ook een aardige kerel en ze mochten in de cabine zitten en wilden natuurlijk alles zien: zijn bed, koelkastje, magnetron, enz.

Om een uur of 4 's middags was de klus geklaard en reed de container de straat uit. Toch wel even gek hoor. Toen nog even snel zwemmen met Tijn en Arjen ging Thirza ophalen.

En als je dan thuiskomt zit in een leeg, raar en vooral ontzettend vies huis. Wat een stof komt er los als je hele huis overhoop gehaald wordt! 's Avonds Arjen nog zijn koffer pakken terwijl ik probeerde een beetje orde in de chaos aan te brengen.

Tot over een week of 10...