En ook naar de Nederlandse school!

Maandag alvast even het plein van de
Nederlandse school verkennen. Bij scholen
en in parken zie je overal waterkranen.

Inmiddels hebben de jongens ook de tweede schooldag achter de rug. Het wegbrengen ging prima en ze kwamen weer vrolijk naar buiten, dus dat is een goed teken. Milan had nog steeds niet veel meegekregen van wat de juf allemaal had verteld, maar hij merkte slim op: Ïk doe maar gewoon wat de andere kinderen doen". Verder had hij zijn vriendenkring naar eigen zeggen uitgebreid van drie naar zeven, dus dat is geen slechte score. Zijn gevoel voor humor heeft hij ook nog, want hij wist nog drie namen van zijn vrienden, waaronder Ollie, "maar die noem ik oliebol!" Ik moest er wel erg om lachen.

Afgelopen maandag nog bijna opgegeten door een
krokodil in het museum..

Tijn had ook vorderingen gemaakt want hij had van de juf een sticker gehad omdat hij tegen andere kinderen gepraat had. Dat had hij gisteren nog niet gedurfd en nu dus wel. Geen idee hoe hij wist dat hij de sticker daarvoor had gehad, maar goed. Ook had hij door dat hij van de juf iets tegen mij moest zeggen over vrijdag (dan heeft hij zwemles), maar het was niet duidelijk wat dat dan precies was.

Musea maken hongerig: na afloop wafels en/of ijs eten

Vervolgens moesten we direct door naar East Brisbane voor de Nederlandse school. Eerst natuurlijk weer even wat tranen voor Tijn, maar ik hoorde achteraf dat die al heel snel weg waren en dat hij heel goed meegedaan had en ook al veel praatjes had. Ze kon wel merken dat hij vers uit Nederland kwam: met zijn kennis zat het wel goed.

Milan heeft meegedaan met groep 5, in een klas waar ook allemaal kinderen zitten die hogere klassen volgen. Hij valt een beetje tussen wal en schip omdat er geen kinderen zijn die halverwege groep 4 zijn, waar hij dus eigenlijk thuis hoort. Volgende week gaan hem waarschijnlijk testen om te kijken of hij het programma van groep 5 ook daadwerkelijk kan blijven volgen of toch "terug" moet naar groep 4. Ze gebruiken overigens dezelfde taalmethode als in Nederland, dus dat is wel prettig en bekend. Ze hebben allebei wat huiswerk meegekregen, wat Milan uiteraard in de auto al wilde maken.

In de tussentijd heb ik me ook prima vermaakt en ben ik met een Nederlandse en twee Belgische moeders ergens een kopje koffie gaan drinken. Erg gezellig en leuk om ieders verhaal te horen. De Nederlandse woont al 8 jaar in Brisbane en is met een Australier getrouwd en heeft twee meisjes van 7 en 5. De ene Belgische heeft ook een man die bij een baggerbedrijf werkt en die heeft de afgelopen 14 jaar al in allerlei plaatsen gewoond waaronder India, Hong Kong en Singapore. Zij heeft een dochter van 7. De andere Belgisch weet ik nog wat minder over, zij woont nu zo'n anderhalf jaar in Brisbane. Ze wonen geen van drieën echt dicht bij ons in de buurt, maar het is wel een gezellig clubje dus we zullen elkaar vast vaker spreken tijdens de Nederlandse lessen.

Tot slot hebben we nog bij een pizzeria gegeten vlak bij Arjens werk, waar we toch zo'n beetje langskomen op weg naar huis. We hadden een hele vrolijke serveerster die met Milan de vlaggen ging raden die ophingen en hem vervolgens een dik voetbalboek kwam brengen om in te kijken toen ze hoorde dat hij alle vlaggen zo goed kende van zijn voetbalplaatjesboek. Ze had wel lol in die rondrennende kinderen (ze moesten even hun energie kwijt) en hielp mee om er een gezellige avond van te maken. De pizza was ook lekker dus voor herhaling vatbaar. De pizza kon je overigens bestellen per meter, en wat hebben ze lekker geslapen op de bijbehorende meter bier!