Engels

Ze zijn allemaal dol op "doggy" van de overkant

Zo, weer eens even een berichtje over de vorderingen met het Engels van de jongens. Ze gaan de laatste tijd echt met sprongen vooruit vind ik. Waar ze in het begin wel wat woordjes kenden, maar compleet verloren waren als er een zin gesproken werd, kunnen ze nu al echt veel begrijpen. Er gaat heus nog wel veel langs hen heen, maar zo in de klas kunnen ze zich al aardig redden en je ziet dat ze het met andere kinderen heel gewoon vinden om ook zelf Engels te praten. Praten met volwassenen voelt soms nog te veel als een test, en een vraag als: "zeg eens wat in het Engels" is eigenlijk ook lastig (zou ik ook vinden als mij gevraagd werd "zeg eens wat in het Duits/Frans"). Maar Milan kan al best goed schrijven inmiddels en zinnen maken en ook Tijn gaat hard. Tijn heeft nog wel wat meer de neiging om een Nederlandse te vertalen, waardoor je constructies krijgt als "see you me?" (zie je mij?), waar Milan al wat directer een Engelse zin in elkaar draait zonder het eerst in het Nederlands te verzinnen.

Af en toe moet er toch ook gewerkt worden

Tijn is sowieso leuk om te volgen in zijn leerproces. Hij zuigt alle groep 3 kennis op en leest nu al heel goed in zowel het Engels als het Nederlands. Echt grappig zoals er dan een wereld voor hen opengaat en hij ook in de auto continu overal letters en zinnen ziet die gelezen moeten worden en uitgelegd. Ook het schrijven vind hij nu leuk en als ze 's avonds soms niet kunnen slapen, komt er ineens een vliegtuigje naar beneden zeilen met daarop een verhaaltje van Tijn of liefdesbetuigingen in het kader van moederdag. Je merkt ook dat hij veel dingen ook direct in het Engels leert. Vraag hem de vowels, en hij dreunt ze direct op, maar vraag hem de klinkers, dan weet hij even niet waar je het over hebt. Ook de "full stop" (punt aan het einde van de zin) zit er goed in.

Pas was hij even sacherijnig bij de laatste oefening van zijn huiswerk en maakte hij er een potje van met krassen, koeienletters door elkaar en een echt rommeltje. Er was niets meer van te maken met hem, dus ik had er maar even bijgeschreven voor de juf dat hij in een slechte bui was en dat ik het maar zo gelaten had. Het commentaar op zijn slechte bui wat ze er vervolgens bijgeschreven had was: "Not Tijn - he is always smiling". Wel leuk om te lezen, want dat is inderdaad zoals de juffen (en verder iedereen eigenlijk denk ik) hem in Nederland ook kennen: een blij jongetje. Goed dus dat dat jongetje hier ook aanwezig is!

Thirza bij de goochelaar

Ik merk wel dat ik soms wat aanpassingen moet maken in mijn eigen schema om huiswerkstress te voorkomen. Ik ga nu regelmatig al om 14 uur beginnen met koken, zodat ik dat achter de rug heb als ze thuiskomen. Op maandag zijn we pas rond 18.30 terug van de voetbal, dus dan moet het eten eigenlijk wel klaar zijn, liefst iets uit de oven of zo. Op woensdag hetzelfde recept, na afloop van de Nederlandse school. En als ik "pas" ga koken als ze thuis zijn, dan heb ik minder tijd om 's middags al wat aan het huiswerk te doen wat eigenlijk beter is dan pas 's avonds. Het huiswerk is soms wel eens vervelend, al staat er tegenover dat er op school meer tijd is voor "ontspanning" zoals Art class, muziek, dans, science met knutselprojecten dan in Nederland. Zaken die, als je die in Nederland wil doen, juist weer buiten schooltijd moet regelen. Het is dus soms een beetje lood om oud ijzer, al is dat natuurlijk lastig uitleggen aan hen. Maar het wordt wel steeds makkelijker omdat ze de taal steeds meer machtig zijn en ook de vorm van huiswerk inmiddels bekend is.

Jeu de Boule

Verder eigenlijk weinig bijzonderheden deze week. Zondag heb ik allerlei cadeautjes gehad voor moederdag. Ze pakken dat hier op school wel slim aan: je mag een paar weken ervoor allemaal spullen inleveren, die worden vervolgens netjes ingepakt en in de week voor moederdag moet je je kind $5,- meegeven om een cadeautje te kopen... Kassa voor de school dus min of meer en voor jezelf een soort uitruilcadeau...

Kunstwerk Tijn

Fundraising is sowieso groot hier, voor alles en nog wat wordt wat georganiseerd voor het goede doel. Ook op school is het geld blijkbaar had nodig, want je hebt hier een P&C (parents and citizens) committee, die daar hard aan werkt. Ze organiseren dus bijvoorbeeld de moederdag cadeaus, maar organiseren ook de kantine, uniform shop, coördineren de BSO (OSHC - Outside School Hours Care), de zwemclub, organiseren een spring Fair, school dance en vast nog wel meer. En er gaan grote bedragen in om, want als ik lees wat (volgens mij vorig jaar) gedoneerd is aan de school, dan is dat niet misselijk: $10.000 voor nieuwe instrumenten voor het school music program, $10.000 voor "intervention and extension programs", wat dat ook zijn mag, $5000 voor music and science en tot slot $5250 voor art supplies. En dan is er nog extra gereserveerd als bijdrage voor verandering van het schoolplein.

Kaart van Thirza

Zelfportret van Milan

Maar goed, ik kreeg dus uiteindelijk een door hen zelf uitgekozen cadeau, een vaasje met zelfgeplukte bloemen van Tijn, kunstwerken die ze in de klas gemaakt hadden en een kaart van Thirza die ze - heel handig - in de bieb gemaakt had (en die ze eigenlijk niet meer af wilde staan...). We zijn overdag nog naar een park geweest bij een soort community centre, waar van alles georganiseerd werd: mini kinderboerderij, schminken, goochelaar, spelletjes, eten/drinken, speeltuin, ballonnenkunstenaar. Als je de krantjes een beetje in de gaten houdt, hoef je je hier echt niet te vervelen! Daarna nog even door naar het park vlakbij ons huis, waar ook spelletjes werden georganiseerd door de gemeente. Er waren bijna geen kinderen, dus ze waren blij met ons en zo hebben met z'n allen uiteindelijk lekker jeu de boule, touwtrekken en allerlei andere, zou haast zeggen Oudhollandse, spelletjes gedaan. Een gezellig dagje!

Oh, als aparte blog nog even een filmpje van het Oakleigh State School schoollied tijdens de Assembley (het lukt om de een of andere reden niet om hem hier in te voegen). Milan zie je redelijk vooraan en aangezien hij niet van zingen en dansen houdt, weigert hij duidelijk om mee te doen. Zijn klasgenoten proberen hem nog een beetje mee te trekken, maar zonder succes. Op het laatst probeert hij nog wel Thirza te lokken die bij mij stond. Moet er wel om lachen, echt Milan. Tijn is ook een beetje te zien, tussen twee meisjes in min of meer recht vooruit aan de andere kant van het gangpad dan waar Milan staat. Hij probeert wel te kopiëren wat hij ziet en mee te doen met de bewegingen. Ik vond ook nog een ander nieuwsfilmpje van Oakleigh State School. Geeft heel kort ook een idee van de school. Waar je de vlinder ziet, is de oval, waar Milan vaak voetbalt tijdens de pauzes en ook de AFL lessen heeft.