Verhuisd en term 3

De verhuizing lijkt inmiddels al weer een eeuwigheid geleden en alles verliep dit keer prima. We raken eraan gewend wellicht? We wisten weer wat beter wat ons te wachten stond en dit keer heb ik weer wat dozen vooraf gepakt die ik hier opzij gezet heb omdat ik ze toch niet meer verwacht nodig te hebben. Er is weer wat speelgoed via de plaatselijke marktplaats verkocht of ingeleverd bij de school fair en daar hoop ik nog even mee door te gaan...

Inmiddels heeft ook alles weer zijn plekje gevonden en iedereen was ook weer heel snel gewend aan het nieuwe huis. We zijn er weer wat op vooruit gegaan en het is een fijn, ruim huis. Wel weer wat verder rijden naar school. Op zich niet zo erg, al vind ik het vervelender als er na school nog weer kinderen opgehaald moeten worden van speelafspraakjes ed. Dan krijg je wel het gevoel een taxi-dienst te draaien. Maar goed, we hebben weer vier slaapkamers op één verdieping, wat vooral Milan wel fijn vindt die voorheen apart lag.


Ook term drie, waar ze na onze vakantie in Nederland mee gestart waren, zit er al weer op! De tijd vliegt en ik weet soms werkelijk niet waar de weken naartoe gaan! We zijn nog naar de EKKA geweest, de beroemde jaarlijkse tentoonstelling van Brisbane waar zelfs een dag vrij voor wordt gegeven.

Oorspronkelijk gestart als een landbouwtentoonstelling (de eerste was al in 1876!) en bedoeld om de Queensland cultuur, produkten etc. tentoon te stellen. Het is nu een soms bizarre mix van dieren (met daarbij prijzen voor beste/mooiste koe of wat dan ook), kermis, eettentjes, theater, boomstamzaagwedstrijden, culturele tentoonstellingen en activiteiten en niet te vergeten de showbags. Ook een fenomeen dat wij niet kennen, maar een bijzonder populair onderdeel! Showbags zijn tassen die je kunt kopen (lees: waar je bijna niet onderuit kunt komen als je kinderen hebt) met van alles en nog wat. Veel thematassen zoals Disney, Despicable Me, snoep, Barbie, sportclubs, magazines enz. enz. Je hebt keus uit maar liefst 350 verschillende showtassen, dus je kunt je voorstellen dat we wel even zoet waren voordat iedereen een keus had gemaakt!

Ook konden ze met Lego spelen en allerlei proefjes doen (de chemie kwam dus weer even boven..). Verder is er genoeg om een dag rond te struinen, met als hoogtepunt de slotshow aan het begin van de avond met optredens van artiesten, monstertruckshows en het slotvuurwerk. Dat laatste maakte veel indruk vorig jaar, maar we zijn denk ik verwend geraakt, want dit jaar maakte het al duidelijk minder indruk op mij. Thirza viel zelfs op schoot in slaap na een lange en enerverende dag.

Daarnaast is ook de Oakleigh State School Fair een belangrijke dag in het schoolleven. Dit keer iets minder groot van opzet omdat het hele voorplein in de revisie was, maar nog steeds een indrukwekkend staaltje van vrijwilligerswerk. Mensen zijn hier heel betrokken bij school naar mijn idee en leveren veel tijd en energie om allerlei activiteiten mogelijk te maken. Onderschat de macht en kracht niet van de P&C committee (Parents and Citizens) die een behoorlijke vinger in de pap heeft maar ook bedragen bij elkaar harkt voor de school waar je U tegen zegt. Fundraising zit ze hier in het bloed denk ik wel eens. Maar goed, de school Fair is vooral een leuke dag voor de kinderen met kermisattracties, lekker eten, spelletjes, Trash and Treasure (rommelmarkt), kraampjes enz. Elke klas had ook een groot kunstwerk gemaakt op canvas dat dan weer geveild werd.

Zo, er is nog weer veel meer te vertellen, maar eens nog even wat filmpjes van de Fair. Ik lijk het maar niet te leren, want wederom vergeet ik dat ik in landscape moet filmen en niet in portrait! Bij de rondleiding die Tijn gegeven heeft door het nieuwe huis ging het gelukkig beter; zou ik het ooit nog leren??