Afgelopen weekend had Arjen op zaterdag lekker vrij: hij had twee halve zaterdagen werken ingewisseld voor een dagje werken op de Ekka feestdag. Hij kon dus ongestoord mee met het voetballen van Milan, en blijkbaar bracht dat geluk: ze wonnen hun allereerste wedstrijd met 2-0! Een overwinning waar de mannen (en Gabriella uit hun team) lang naar uitgekeken en naar toegewerkt hadden, want ze waren in de loop der weken wel steeds beter gaan spelen. Maar nu dan toch eindelijk... En Milan had het eerste doelpunt gescoord, dus zijn dag kon sowieso niet meer stuk.
Vervolgens nog even bij een huis gaan kijken. We moeten nog steeds gaan verhuizen, de eigenaren van dit huis willen het (leeg) gaan verkopen, dus we moeten er in ieder geval aan het einde van het jaar uit. Als we eerder wat vinden, zullen ze ons niet aan het huurcontract houden. En aangezien er niet veel vrijkomt in deze wijk, houden we het goed in de gaten om in ieder geval er als de kippen bij te zijn als er wat geschikts op de markt komt. Maar eenvoudig is het niet: of te duur, of de eigenaren lijken alsnog de intentie te hebben om het op termijn te verkopen (en ik wil niet het risico lopen om nog een keer te moeten verhuizen!) of te klein en in de meeste gevallen zonder zwembad. Is natuurlijk luxe, zo'n zwembad, maar het zomerseizoen staat wel voor de deur, dus als het enigszins mogelijk is... Het huis dat we bezichtigd hebben, was wel redelijk: wat oud en oubollig maar wel ruim, maar zonder zwembad. Toch nog maar even afwachten, we kunnen het ons nog een paar maanden veroorloven om kieskeurig te zijn...
Zaterdagmiddag hebben we nog een rondje gelopen in het Bank Street Reserve. Eigenlijk een soort bos, gewoon op 10 minuten lopen van ons huis. Ik was er al eens overdag geweest, maar we waren er nog nooit met z'n allen geweest, raar eigenlijk. Het was natuurlijk eerst mopper, mopper, omdat ze niet mee wilden, maar het bleek natuurlijk toch wel leuk te zijn. We maakten een soort avonturentocht lang de bedding van de Enoggera creek en ontmoetten toen een moeder met twee kinderen met Nederlandse roots. De kinderen vermaakten zich prima met het maken van een dam in de creek en met het springen van een grote zandheuvel, terwijl wij stonden te kletsen. De moeder van de vrouw was na de oorlog, zoals zo velen, naar Australië gekomen en was met een Australiër getrouwd. Destijds werd het als slecht beschouwd om je kinderen tweetalig op te voeden, dus ze had zelf tot haar vierde met haar moeder nog Nederlands gesproken, maar daarna niet meer. Maar het toeval was, dat ze later zelf met een man trouwde die eenzelfde achtergrond had (ook hij heeft Nederlandse voorouders), waardoor ze nu alsnog weer zijn Nederlandse achternaam heeft. Een leuke ontmoeting en de middag vloog voorbij. Thuis bleek dat we de halve creek uitgebaggerd hadden, want je wilt niet weten hoeveel zand er van onze kinderen afkwam (echte baggeraars..)!
Zaterdagavond zijn Arjen en Milan, samen met wat collega's nog naar een AFL (Australian Football League) wedstrijd geweest. Die stond nog op het verlanglijstje, dus voor het seizoen voorbij is, moest dat toch nog wel even gebeuren. Ik kan er zelf eigenlijk weinig zinnigs over vermelden vrees ik, maar Milan heeft het uiteraard weer prima naar zijn zin gehad. Fanatiek juichen voor "zijn" team en verwend worden door de collega's die drinken en patatjes voor hem haalden. Een latertje voor hem, want ze waren naar elven thuis.
 |
| Bijzondere bomen met een leuk pad erdoor |
Op zondag eerst Milan maar even uit laten slapen en toen naar New Farm park, waar een speelbijeenkomst was van de Nederlandse school. Een heel mooi park en supergroot, waar Milan ook al eens gevoetbald heeft. Die parken zijn hier echt wel schitterend en op de speeltuinen die er standaard zijn, wordt ook zeker niet bezuinigd. Het is wel lekker nu dat Thirza ook wat ouder is en je niet meer continu achter een kind aan moet lopen.. kom je ook nog eens aan bijkletsen met andere ouders toe! Al werd Arjen alsnog gestrikt om met Milan te voetballen en hebben Milan en ik een poging tot badmintonnen gedaan.
 |
| Tijn kan met stokjes eten! |
 |
| Milan is het er niet mee eens! |
Je ziet hier overigens veel restaurantjes die alleen voor ontbijt en lunch open zijn en dan ook echt wel wat meer bieden dan een broodje en een soepje. Buiten de deur ontbijten is iets wat wij in Nederland sowieso niet kennen (Ikea en Hema tellen niet echt mee vind ik...) maar ook de restaurantlunch is niet echt groot in Nederland. Soms ook weer jammer hier: zie een leuk betaalbaar restaurantje, dan is het geheid 's avonds niet open! Verder is het hier volgens mij duur om een drankvergunning te krijgen, want bij veel restaurantjes zie je BYO (bring your own) staan. Je mag dan dus zelf je flesje wijn meenemen en betaalt alleen wat kurkgeld om het daar te mogen drinken. Drank kun je hier overigens ook niet in een supermarkt of zo kopen, alleen bij gespecialiseerde drankenhandelaren met leuke namen zoals Liquorland, BWS (Beer Wines Spirits), etc.
Tot slot nog even twee filmpjes van Thirza die het fietsen op de veranda ontdekt heeft. Het is soms wel een lekker eigenwijs ding, want ik mag me overal niet te veel mee bemoeien. Pas kreeg ik ook al op mijn kop: "Dat heb je al gezegd, je hoeft het niet nog een keer te zeggen!" Zoiets zegt ze ook in het filmpje. Eigenlijk mocht ik ook helemaal niet filmen. Oh en pas praatte ze al de juffen van de daycare na: "Goodness me!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten