South Bank en het laatste slachtoffer

Op zondag was iedereen weer aardig op de been, maar besloten we het toch maar een beetje rustig aan te doen door wat te varen op de Brisbane river en wat winkels in het centrum af te gaan. Opa greep de gelegenheid aan de winkels te vermijden door thuis nog een beetje bij te tanken. We struinden de kraampjes en wat winkeltjes af en besloten toen gelijk maar even het museum in het stadhuis mee te pakken. Voor iedereen wat wils, een tentoonstelling over de Wereldtentoonstelling uit 1988 die toen in Brisbane werd gehouden en de start inluidde van de groei van de stad en waarvan het prachtige South Bank gebied de erfenis is. Verder een tentoonstelling over de rivier, waarbij Milan, Tijn en Thirza lekker lui op grote zitkussens naar een filmpje keken over de rivier. We hadden ook nog graag de klokkentoren bezocht, maar de wachttijd daarvoor was zo lang, dat we dat maar een andere keer moeten doen.

Doordat de rivier zo door de stad kronkelt, kun je heel makkelijk je route plannen rondom het water. We stapten op de boot bij St Vincent's hospital op Kangaroo Point (de lange poot land waar de M7 het water overgaat via de beroemde Story Bridge). We stappen dan uit bij Eagle Street Pier, waar allerlei restaurantjes aan het water zijn, lopen dan via de grote winkelstraat Queen Street richting North Quay waar je weer op de boot kunt stappen en zo weer, met een mogelijk tussenstop bij het strandje van South Bank, terugvaart naar je beginpunt. Zie ook dit kaartje:
http://goo.gl/maps/FKlrZ

Dit keer maakten we ook de tussenstop bij het strandje want dat was uiteraard de bestemming waar de kinderen zich op verheugd hadden. We konden niet eens lang blijven, want de dag was weer voorbij gevlogen, maar zelfs een uurtje daar geeft gelijk vakantiegevoel.

De volgende dag besloten we het nog maar eens gedeeltelijk over te doen door wat musea bij South Bank te bekijken en wat langer de tijd te nemen voor het strandje. Ik had net Thirza weggebracht naar de daycare en was de spullen aan het pakken, toen Arjen groen en geel van het werk terugkwam. Hij had het lang weten te redden, maar was nu toch ook geveld door het overgeefvirus. Hij dus zijn bed in en wij op pad!

Ook geloof ik de 4e keer dat ik deze foto maak..

We begonnen met het Sciencentre waar altijd wel wat te beleven is. We zijn er nu denk ik al zo'n vier keer geweest, maar door telkens nieuwe tentoonstellingen hebben we nog steeds niet alles gezien wat ze te bieden hebben. Daarna was het toch echt tijd om wat langer door te brengen op het strandje. En dat betekent lekker zwemmen en elkaar ingraven. Sommige dingen veranderen gelukkig nooit!