Verjaardag Milan

Na lang wachten (van Milans kant) en een "de tijd vliegt" gevoel (van onze kant), was het dan zo ver: Milans verjaardag op 9 november! Acht jaar al weer en een lange knul. Zijn wensenlijst voor zijn feestje was groot: hij wilde een poolparty, en spelletjes en een speurtocht (dat was in Nederland ook altijd leuk) en een slaapfeestje (want dat was bij zijn vriend Duco afgelopen juni in Nederland zo leuk). We hebben uiteindelijk de speurtocht laten vallen, maar alle andere onderdelen weten in te passen. Feestjes zijn hier over het algemeen op zaterdag, omdat ze hier geen vrije woensdagmiddag kennen. Nou was hij ook op zaterdag jarig, dus dat kwam goed uit. Naar goed gebruik had hij 8 jongens geselecteerd voor zijn 8e verjaardag, waarvan er twee na afloop zouden blijven voor de logeerpartij.

's Ochtend even zijn nieuwe bestuurbare boot testen

Het was een hele warme dag de 9e, dus er werd gretig gebruik gemaakt van het zwembad. Ook hebben we het cadeautje verstoppen geïntroduceerd, wat ze hier niet kennen. De spelletjes vielen alleen nog niet mee, want veel kinderen wilden gewoon alleen maar in het zwembad, dus dat kostte nog wel eens moeite om ze er weer bij te krijgen. En uiteraard heeft de jarige zelf altijd hoge verwachtingen van hoe alles moet gaan... Dus toen de nog vrij nieuwe roeiboot kapot ging door iets te veel opvarenden, was Milan het even zat en had hij even een time-out nodig om weer tot zichzelf te komen. Het was dan wel weer lief om te zien dat zijn beste vrienden zich om hem bekommerden en zijn knuffel hondje voor hem gingen halen.

En alvast een stukje taart voorproeven voor het feest losbarst.

Dat was ook wel het voordeel voor Milan om nu pas jarig te zijn: hij heeft inmiddels zijn vrienden gevonden en wist precies wie hij wel en niet uit wilden nodigen (6 uit zijn klas, 1 van de voetbal en 1 van de Nederlandse school). Het is hier overigens ook redelijk gebruikelijk dat ouders blijven hangen tijdens een kinderfeestje! Je wordt niet verwacht ze echt te entertainen, maar moet dus wel zorgen voor een tafel met wat hapjes en drankjes. We hadden dus geen idee waar we op moesten rekenen: sommigen blijven, anderen gaan weg, maar precies weten doe je het dus niet... Uiteindelijk bleven er een paar nog een half uurtje kletsen, maar die gingen vervolgens toch ook weg (en wij hadden dus veel te veel eten..).

Geen idee waarom de boot het niet gered heeft...

Na afloop van het feestje hebben we eerst even opgeruimd en zijn toen met Miles en Hamish erbij naar onze eigen pizzeria gegaan. De 1 meter bleek nog genoeg voor ons zevenen, al was de halve liter ijs na afloop wat aan de karige kant... Weer thuis had Milan de film Up in de planning, waarbij hij, samen met Tijn, telkens aan zijn gasten vertelde wat voor leuk stukje er nu weer zou gaan komen. Grappig hoe sommige dingen toch ook bij kinderen traditie lijken te zijn/worden, want hij had Up ook uitgekozen om nog te kijken tijdens zijn feestje vorig jaar in Nederland. Up is dus blijkbaar een feestjes-film.

Een succes spel: bevroren diertjes bevrijden met water-
pistooltjes met warm water!

Moet dat nou echt, al die jongens?

Het slapen ging uiteraard niet van een leien dakje, er was natuurlijk onenigheid over wie er in Milans bed zou gaan en welke twee er op het campingbed zouden slapen. Gevolg was dat ze op een gegeven moment met z'n drieën in Milans bed lagen te zweten en te woelen, wat niet echt bevorderlijk was voor de nachtrust... Na diverse keren waarschuwen vielen ze dan toch in slaap, en hebben we Milan maar alleen in het campingbed gelegd en Miles en Hamish in Milans hoogslaper laten liggen.

De laatste restjes werden uitgeschraapt.

Onze kinderen zijn over het algemeen hele goede uitslapers, maar dit keer hoorden we de jongens al om 04.30 roepen. Help! Dat zijn niet echt tijden waar je blij van wordt! Maar uiteraard waren ze klaarwakker en hadden ze al gauw honger. De zon komt op het moment ook al rond 4.45 op, dus de kans dat ze weer in slaap zouden vallen was sowieso nihil. Gelukkig slaapt Milan beneden, dus Tijn en Thirza sliepen nog redelijk door. Wij hebben nog een beetje gesuft terwijl ze beneden aan het spelen waren, maar veel slaap was er niet meer bij.

Milan, Hamish en Miles. Hoezo lange Nederlanders??

The day after...

Na het ontbijt hebben we Hamish thuis gebracht (die hadden nog plannen) en zijn Miles' ouders en broer nog even op de koffie geweest, want de jongens wilden uiteraard nog even zwemmen. Voor Arjen ook wel even leuk om de gezichten bij de namen te zien, want ik zie/spreek ze natuurlijk regelmatig op het schoolplein.

's Middags zijn we allemaal nog even wezen zwemmen, nog op tijd voor de grote bui die al voorspeld was. Arjen en Milan hebben nog een middagdutje gedaan, want die waren toch wel erg moe van de korte nacht..